Besluit 2014/887 - Goedkeuring van het Haags Verdrag van 30 juni 2005 inzake bedingen van forumkeuze - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 353/5

De Europese Unie beijvert zich om een gemeenschappelijke justitiële ruimte tot stand te brengen die is gebaseerd op het beginsel wederzijdse erkenning van rechterlijke beslissingen.

Het op 30 juni 2005 onder auspiciën van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht gesloten Verdrag inzake bedingen van forumkeuze („het verdrag”) levert een waardevolle bijdrage aan de bevordering van de partijautonomie in internationale handelstransacties en aan een grotere voorspelbaarheid van gerechtelijke oplossingen in geval van dergelijke transacties. Het verdrag biedt de partijen met name de nodige rechtszekerheid dat hun forumkeuzebeding zal worden geëerbiedigd en dat een door de gekozen rechter gegeven beslissing in aanmerking zal komen voor erkenning en tenuitvoerlegging in internationale zaken.

Op grond van artikel 29 van het verdrag kunnen regionale organisaties voor economische integratie, zoals de Europese Unie, het verdrag ondertekenen, aanvaarden of goedkeuren of tot het verdrag toetreden. De Unie heeft het verdrag ondertekend op 1 april 2009, onder voorbehoud van de sluiting ervan op een later tijdstip, overeenkomstig Besluit 2009/397/EG van de Raad (1).

Het verdrag heeft gevolgen voor de secundaire wetgeving van de Unie in verband met de op de keuze van partijen gebaseerde rechterlijke bevoegdheid en de erkenning en de tenuitvoerlegging van de daaruit voortvloeiende rechterlijke beslissingen, in het bijzonder voor Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad (2), die met ingang van 10 januari 2015 moet worden vervangen door Verordening (EU) nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad (3).

Met de vaststelling van Verordening (EU) nr. 1215/2012 heeft de Unie de weg vrijgemaakt voor de goedkeuring van het verdrag, namens de Unie, door voor samenhang te zorgen tussen de regels van de Unie inzake de forumkeuze in burgerlijke en handelszaken en de regels van het verdrag.

Bij de ondertekening van het verdrag heeft de Unie op basis van artikel 30 van het verdrag verklaard dat zij bevoegd is voor alle door dit verdrag beheerste aangelegenheden. Het verdrag is derhalve bindend voor de lidstaten krachtens de goedkeuring ervan door de Unie.

De Unie moet bij de goedkeuring van het verdrag voorts een verklaring krachtens artikel 21 afleggen waardoor verzekeringsovereenkomsten in het algemeen, behoudens bepaalde welomschreven uitzonderingen, van het toepassingsgebied van het verdrag worden uitgesloten. Een dergelijke verklaring heeft als doelstelling de beschermende bevoegdheidsregels te handhaven die de verzekeringnemer, de verzekerde of een begunstigde in verzekeringsaangelegenheden op grond van Verordening (EG) nr. 44/2001 ter beschikking staan. De uitsluiting moet beperkt blijven tot wat nodig is ter bescherming van de belangen van de zwakkere partijen bij verzekeringsovereenkomsten. Zij dient derhalve geen betrekking te hebben op herverzekeringsovereenkomsten en overeenkomsten betreffende grote risico's. De Unie dient tegelijkertijd in een unilaterale verklaring aan te geven dat zij in een latere fase, in het licht van de ervaring met de toepassing van het verdrag, opnieuw zal beoordelen of de verklaring krachtens artikel 21 gehandhaafd moet...