Verlagen leeftijd ‘no-risk-polis’ goed voor werkgelegenheid - Hoofdinhoud

50PLUS heeft minister Asscher gevraagd de wet ‘Compensatieregeling loonkosten bij ziekte van oudere en voormalig langdurig werklozen’ - de ‘no-risk-polis’ - te verlagen naar 55, of liever nog 50 jaar. Nu geldt deze wet die ouderen aan het werk kan helpen pas vanaf 62 jaar. Het is een instrument dat bewezen heeft te werken, dus zet het in tegen werkloosheid onder ouderen, stelt 50PLUS.

Mijn inbreng bij het debat met minister Asscher over het CPB-rapport ‘Langdurige werkloosheid’, over de hervorming van de arbeidsmarkt voor ouderen:

“50PLUS vindt het in juni vorig jaar verschenen rapport van het Centraal Planbureau over langdurige werkloosheid eenzijdig. Onder langdurig werklozen is bijna de helft ouder dan 50 jaar. Kansen voor ouderen om vanuit de WW of bijstand aan werk te komen zijn beperkt. Méér dan 100.000 50-plussers zitten een jaar of langer zonder werk.

Het CPB-rapport doet weinig recht aan het feit dat in werkelijkheid sprake is van een zeer complex maatschappelijk probleem dat door Rabo-economen terecht een van de grootste maatschappelijke uitdagingen van dit moment is genoemd.

Achter de kille en hardnekkige cijfers gaat een wereld van persoonlijk leed en teleurstelling schuil. Wij hebben het over mensen die zich soms letterlijk uitgebraakt voelen door de maatschappij. Mensen die het gevoel hebben dat zij niet meer mogen meedoen terwijl zij nog dolgraag willen. Mensen die soms tientallen keren of meer solliciteren, ook voor minder loon aan de slag willen, maar een categorisch 'nee' te horen krijgen.

Wij moeten eens stilstaan bij wat dat met mensen doet! Eén van de ergste dingen die een mens in het leven kan overkomen is zich volstrekt ongewenst en overbodig voelen. Dat maakt mensen psychisch en fysiek uiteindelijk kapot. Voor die mensen moeten wij het doen.

Het rapport schiet door en gaat er aan voorbij dat er een balans moet zijn tussen inkomens- en bestaanszekerheid enerzijds en reductie van arbeidskosten anderzijds. Het feit dat de kans op armoede juist het grootst is bij de groep 50- tot 65-jarigen toont overduidelijk aan dat verdere ingrepen in de sociale zekerheid waar het CPB om vraagt ronduit onverstandig zijn.

Langdurige ouderenwerkloosheid is een hardnekkig maatschappelijk probleem dat nu eindelijk vraagt om een gecoördineerde oplossing. 50PLUS vindt het dan ook verbijsterend dat na jaren van vergeefs trekken en duwen, en 141 dagen na het aannemen van onze motie er nog steeds geen ouderenambassadeur is. Een aanfluiting! Wat is al die tijd gebeurd?

De minister heeft zelf gezegd dat bekend is ‘wat werkt’. Waar wachten wij nog op? 50PLUS weet dat de minister al geruime tijd in gesprek is met sociale partners over een actieagenda. Zet daar vaart achter! En misschien wordt het tijd om met hen eens na te denken over seniorenbanen?

Arbeidskansen voor oudere werknemers en arbeidskostenreductie voor werkgevers moeten wij een handje helpen door de leeftijdsgrens voor de tijdelijke wet 'Compensatieregeling loonkosten bij ziekte van oudere en voormalig langdurig werklozen' - de 'no-risk-polis' - te verlagen van 62 jaar nu naar 55 jaar. Deze als tijdelijk bedoelde wet van 2009 was gericht op de slechte arbeidsmarktpositie van ouderen en specifiek gericht op 55 tot 65-jarigen. De wet expireert automatisch omdat hij van toepassing is op mensen die vóór 8 juli 1954 geboren zijn.

Tegen de verwachting in, uitvoerig beschreven in de toelichting bij de wet, is er nog geenszins sprake van flinke verbetering van arbeidsmarkt voor ouderen, laat staan van de arbeidskrapte die in 2009 verwacht werd. 50PLUS vraagt: zet die leeftijd vast op 55, of liever nog 50 jaar. Dit is één van die instrumenten die werken!”