Splits het ministerie van Veiligheid en Justitie - Hoofdinhoud
De meest wrange conclusie van de commissie Oosting: er was waarschijnlijk geen sprake van een doofpot, want ‘zo’n situatie veronderstelt in elk geval het organisatorisch vermogen om zaken effectief toe te dekken en dat zo te houden’. Ofwel: het ministerie van Veiligheid en Justitie hangt zodanig als los zand aan elkaar dat zij niet alleen in positieve zin, maar ook in negatieve zin tot weinig in staat is. Daarom pleit 50PLUS voor het opsplitsen van het ministerie.
Mijn bijdrage in het debat over het tweede rapport van de commissie Oosting:
“Het wordt steeds gekker met het ministerie van Veiligheid en Justitie. Stelt u zich eens voor: De vorige minister vroeg advies aan een Tweede Kamerlid (en partijgenoot) over de communicatie en gang van zaken rondom de omstreden Teevendeal. De vorige minister vertrok, samen met zijn staatssecretaris (en partijgenoot). Het adviserende Tweede Kamerlid werd vervolgens de nieuwe minister. En de staatssecretaris die moest aftreden werd weer Kamerlid. Hoe moeten we dit nu noemen? Ik kan er allerlei minder fatsoenlijke termen voor bedenken, maar laat ik het samenvatten als uiterst ongeloofwaardig. Hoe denkt minister Van der Steur deze schade aan het aanzien van zijn ministerie en de politiek in het algemeen ooit te kunnen repareren?
De geloofwaardigheid van minister Van der Steur is wat 50PLUS betreft al lang tot onder het nulpunt gezakt. En het wordt alleen maar erger. Met alles wat er gebeurd is - verkeerd informeren, niet informeren, stuntelig informeren - vraagt 50PLUS zich ernstig af hoe deze minister nog met gezag kan optreden. Nu is gebleken dat hij de vorige minister heeft geholpen de Kamer - laten we maar zeggen - selectief te informeren. Over één ding had deze minister in elk geval een vooruitziende blik: daar komt gedonder van...! Voorzitter, dat klopt.
Ook de commissie Oosting velde in zijn tweede rapport een vernietigend oordeel over de gang van zaken rondom de Teevendeal. En nog meer over het functioneren van het ministerie van Veiligheid en Justitie. De meest wrange maar ook treffende conclusie die de commissie trok: er was waarschijnlijk geen sprake van een doofpot in deze, want ‘zo’n situatie veronderstelt in elk geval het organisatorisch vermogen om zaken effectief toe te dekken en dat zo te houden’. Ofwel: het ministerie hangt zodanig als los zand aan elkaar dat zij niet alleen in positieve zin, maar ook in negatieve zin tot weinig in staat is.
Een grote schoonmaak aan de top is in gang gezet en de volgende stap moet zijn: splitsen van het ministerie. Breng het onderdeel Veiligheid weer onder bij Binnenlandse Zaken. Dan heeft die minister ook weer een behoorlijke portefeuille en is de aansturing hanteerbaar en beheersbaar.
Die boodschap is helder. Deze splitsing is al vaker bepleit en laten we dit besluit ook niet langer uitstellen. Zo lang dit kabinet nog in het zadel zit, kan het de benodigde voorbereidingen daartoe starten. Er is geen tijd te verliezen en dit hoort geen onderdeel te zijn van de besprekingen na de verkiezingen. En wat dit debat betreft. We kunnen nog uren praten over iets dat waarschijnlijk toch nooit boven tafel komt, dus wat heeft het voor zin? Stop met staren in de achteruitkijkspiegel en kijk vooruit!"
P.S. Ik wilde in eerste termijn al direct een motie indienen, maar de meerderheid van de Kamer stond dat niet toe. De motie wordt nu later (in tweede termijn) ingediend.