Weeklog: De EU gaat kapot door de banken

Met dank overgenomen van C.D. (Dennis) de Jong i, gepubliceerd op zondag 10 juli 2016.

Na het Brexit-referendum kraakt de Europese Unie in haar voegen. De steun voor deze EU brokkelt met de dag af. En wat doen de banken? Die huren de ex-voorzitter van de Europese Commissie, Barroso, in als de nieuwe man bij Goldman Sachs. Tegelijkertijd laat vandaag een ‘topeconoom’ van de Deutsche Bank weten dat de Europese belastingbetaler €150 miljard moet neertellen om met name de Italiaanse banken te redden. Anders dreigt de crisis bij die banken over te slaan naar de rest van Europa. Hoe durven ze! Voor de banken is het kennelijk ‘business as usual’, maar dan hebben ze gerekend buiten de volkswoede die inmiddels in vrijwel alle lidstaten de kop opsteekt en die op deze manier kan leiden tot het einde van diezelfde EU.

Voor ex-Eurocommissarissen zijn er duidelijke regels afgesproken: tot anderhalf jaar na hun vertrek mogen ze geen functies bekleden op terreinen waarmee ze zich als Eurocommissaris bezighielden. Ook daarna moeten ze nog steeds rekening blijven houden met de integriteit en het algemene belang. Maar dat was voor onze eigen ex-Eurocommissaris Kroes geen reden om direct na die vervaltermijn niet de overstap naar het bedrijf Uber te maken. En alsof dat nog niet erg genoeg was, kondigde de voormalig voorzitter van de Europese Commissie, Barroso, deze week aan te gaan werken bij de bank die direct betrokken was bij de oorzaak van de financiële crisis, Goldman Sachs. De bank die Griekenland graag goedkope leningen verstrekte omdat er winst aan te behalen was. De bank die vrolijk meedeed aan de foute pakketjes met hypotheken die nooit afgelost zouden worden. Kortom, de bank waar in de EU miljoenen mensen hun werkloosheid aan te wijten hebben. Het is eigenlijk te erg voor woorden.

Maar het kan nog gekker. David Folkerts-Landau, een zogenaamde ‘topeconoom’ bij de Deutsche Bank zegt vandaag tegen de Duitse krant Welt am Sonntag, dat er maar weer eens belastinggeld in de banken gepompt moet worden. De Italiaanse banken redden het anders niet en als de ene bank omvalt, gaat de andere er ook aan. Zouden we met de nieuwe bankunie juist niet verlost zijn van dit soort verrassingen? Zouden er geen regels komen dat eerst de aandeelhouders en grote beleggers de benodigde financiën op tafel moeten leggen, voordat er eventueel een beroep gedaan zou worden op gemeenschapsgeld? En zou er ook geen fonds zijn dat de banken zelf zouden vullen om de belastingbetaler te ontzien? Kennelijk waren dit allemaal mooie praatjes en krijgen gewone mensen, als het aan deze ‘topeconoom’ ligt, toch weer de rekening gepresenteerd.

Wie na het Brexit-referendum nog steeds denkt dat de burgers in Europa dit allemaal blijven pikken, moet wel horende doof zijn. Als SP willen we de EU flink op de schop nemen en willen we de hele Europese Commissie voor altijd naar huis sturen. Als er nog mensen twijfelden aan de logica van onze voorstellen, hebben de bankiers nu wel voor het sterkste bewijs gezorgd dat de Europese Commissie in haar huidige vorm niet deugt. Timmermans kan nog zoveel driftbuien krijgen, maar één bankier zegt meer dan duizend woorden van deze Eurocommissaris.