'Kan niet' bestaat niet - Hoofdinhoud

Foto FlickrPvdA

Afgelopen zondag werd door het congres nog eens bevestigd, ik mag uw voorzitter zijn. Dat is mooi en daar ben ik trots op, maar ik kan het niet alleen. Ik heb daar alle mensen bij nodig, en zeker de mensen die in de dorpen en steden laten zien dat wij wel het verschil kunnen maken.

Het is verbazingwekkend hoeveel woorden er vuilgemaakt worden in Nederland aan filosofische debatten over de politiek. Krantenpagina’s vol over de kloof tussen kiezers en gekozenen. Electorale rukken naar links en naar rechts volgen elkaar in rap tempo op, met alle verklaringen van duiders die daarbij horen. ‘Wat is het grote verhaal van de PvdA?' is de vraag die mij de afgelopen tijd het meest gesteld werd. Ondertussen wordt het echte verschil gemaakt door mensen als Marco Florijn, wethouder in Rotterdam. Aan hem zijn hogere strategieën niet besteed. Hij stapt gewoon op de glastuinbouwers af en zegt: hoe krijg ik tweeduizend werklozen bij jullie aan het werk?

In deze mentaliteit schuilt de ware kracht van de sociaal-democratie. De PvdA is groot geworden door het wethouderssocialisme. Van Monne de Miranda die met zijn aanleg van het Amsterdamse Bos banen schiep en een plaats waar iedere Amsterdammer kon recreëren. Via Jan Schaefer die met zijn ‘in geouwehoer kan je niet wonen’ de armzalige woonomstandigheden voor duizenden gezinnen verbeterde. Tot Lodewijk Asscher die zich niet neerlegt bij de grauwe middenmaat in het onderwijs en zo de nieuwe generatie een steun in der rug geeft aan het begin van een carrière.

Allemaal hebben ze te horen gekregen dat het niet kon, dat het niet zou gaan werken, dat grote risico’s zouden lopen. Allemaal hebben ze vastgehouden aan hun ideaal, de angels en voetklemmen éen-voor-één omzeilend. En dit zijn natuurlijk de bekende voorbeelden, maar er zijn er zoveel meer. Loes Ypma uit het wellicht minder tot de verbeelding sprekende Woerden. Praat tien minuten met die vrouw en hoor wat zij doet voor cultuur en sport in Woerden, en je wilt er wonen. Otwin van Dijk in Doetinchem zegt het en doet het: binnen vier jaar driekwart van de daklozen krijgen in zijn gemeente een dak boven hun hoofd. Houkje Rijpstra, die kleine bibliotheken in Friesland overeind houdt door ze om te bouwen tot een centrum waar mensen werkervaring opdoen.

Allemaal houden zij vast aan het adagium ‘Kan niet bestaat niet’. Wij sociaaldemocraten moeten door roeien en ruiten voor de mensen die op ons rekenen. En dat is nu heel eenvoudig het grote verhaal van de sociaaldemocratie.