Onomkeerbaar - Hoofdinhoud

"Onomkeerbaar". Zo werd het klimaatakkoord van Parijs vorig jaar meteen bestempeld. Die onomkeerbaarheid bewijzen is nu de grootste opdracht voor de klimaattop 2016 in Marrakech. De wereld en vooral de VS moeten getoond worden dat dit proces wordt doorgezet, verder ontwikkeld, aangescherpt en vooral doortastend uitgevoerd.

Marrakech is een succes als het uitstraalt dat landen die zich afzijdig houden van de mondiale aanpak van klimaatverandering de paria's van de wereldgemeenschap worden. Een moderne variant op de ‘axis of evil’, om deze Amerikaanse terminologie eens te gebruiken.

Marrakech kan daar heel goed in slagen. Formeel worden de afspraken van Parijs verder uitgewerkt. Dat lijkt vaak technisch, zoals afspreken hoe alle nationale toezeggingen worden gemeten en gecontroleerd. Maar het gaat net zo goed over de vraag hoe arme landen het best geholpen kunnen worden bij de schade die de klimaatverandering hen al berokkend heeft. En hoe de wereldwijde capaciteit verhoogd kan worden om deze mega taak goed te kunnen afhandelen. Uiteraard zal de financiering ook weer op de agenda staan. De VN zal rapporteren hoe ver de rijke landen al staan met hun belofte om vanaf 2020 jaarlijks 100 miljard dollar beschikbaar te stellen. De laatste tussenstand was 72 miljard. En natuurlijk op welke wijze in 2018 vastgesteld moet worden hoe de ambitie, om zo goed mogelijk met klimaatverandering om te gaan, omhoog moet.

De Marokkanen doen ook nog hun uiterste best een zogenaamde 'Marrakech Call for Action' aangenomen te krijgen. Een mooie poging om ook bij deze 'tussentop' nog wat historie te schrijven. Maar met het oog op Trump kan die verklaring nog wel eens een andere lading gaan krijgen. En een dankbare lading. Ik zal het proces hier de komende week op de voet volgen. Hier zál blijken dat "Parijs" historisch en onomkeerbaar was. Alle seinen staan namelijk vooralsnog op groen.