Verordening 2016/2336 - Voorwaarden voor de visserij op diepzeebestanden in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan, tot vaststelling van bepalingen voor de visserij in de internationale wateren van het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 354/1

Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3) moeten visserijactiviteiten uit ecologisch oogpunt langdurig duurzaam zijn en worden beheerd op een manier die strookt met de doelstellingen voordelen te realiseren op economisch en sociaal gebied en op het gebied van werkgelegenheid alsmede bij te dragen tot de beschikbaarheid van voedselvoorraden. In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) dient op het visserijbeheer zowel de voorzorgsbenadering als de ecosysteemgerichte benadering te worden toegepast, om ervoor te zorgen dat visserijactiviteiten het mariene ecosysteem zo min mogelijk schaden en om te trachten te voorkomen dat visserijactiviteiten het mariene milieu aantasten. In dat verband zijn artikel 2, lid 2, en de artikelen 7, 20 en 22 van die verordening ook van bijzonder belang.

De Unie is vast van plan om de resoluties uit te voeren die door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zijn aangenomen, met name de Resoluties 61/105 en 64/72, waarin de staten en de regionale organisaties voor visserijbeheer ertoe worden opgeroepen te garanderen dat kwetsbare mariene diepzee-ecosystemen worden beschermd tegen de effecten van bodemvistuig, en dat de diepzeevisbestanden duurzaam worden geëxploiteerd.

De Commissie heeft Verordening (EG) nr. 2347/2002 van de Raad (4) geëvalueerd en zij was met name van mening dat de omvang van de betrokken vloot te groot was, dat er te weinig aanwijzingen werden gegeven voor de controle in de aangewezen havens en voor de bemonsteringsprogramma's, en dat de kwaliteit van de rapportage door de lidstaten over de inspanningsniveaus te sterk varieerde. Voorts is uit de evaluatie van de Commissie geconcludeerd dat het capaciteitsmaximum, dat sinds 2002 van toepassing is en bestaat uit de totale capaciteit van alle vaartuigen die meer dan 10 ton, in ongeacht welke verhouding, diepzeesoorten hebben gevangen tussen 1998 en 2000, geen wezenlijk positief effect heeft gehad. Derhalve dient, in het kader van de maatregelen voor het verhelpen van de in die verordening vastgestelde tekortkomingen, het beleid inzake het capaciteitsmaximum te worden aangepast.

Om de noodzakelijke vermindering van de vangstcapaciteit bij de diepzeevisserij te handhaven en uitgebreidere informatie over diepzeevisserijactiviteiten en het effect daarvan op het mariene milieu te verkrijgen, moet er een vismachtiging worden vereist om op diepzeesoorten te mogen vissen. Elke aanvraag voor een vismachtiging dient vergezeld te gaan van een gedetailleerde beschrijving van het beoogde visserijgebied, inclusief deelgebieden, sectoren en deelsectoren van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) en de Visserijcommissie voor het centraal-oostelijk deel van de Atlantische Oceaan (Cecaf), alsmede van het type vistuig, de voorgenomen diepte, de voorgenomen frequentie en duur van de visserijactiviteit en de namen van de...