Bungehuis-bezetters geven het juiste signaal - Hoofdinhoud
“Als we dit (de ontwikkelingen in het hoger onderwijs - red.) aan de kaak willen stellen, dienen de gesprekken over de invulling van het academisch onderzoek en onderwijs landelijk te worden gevoerd en niet in het Bungehuis”, schrijft UvA-studente Annelot Prins op de website van de Volkskrant.
En ze heeft gelijk. Zorgen van studenten over bezuinigingen, het doorgeslagen rendementsdenken in het hoger onderwijs, prestatieafspraken en de publicatiedruk - om maar even een kleine greep te doen uit de ‘zorgenbox’ - moeten inderdaad worden aangekaart bij de minister van onderwijs.
Maar dat gebeurt al. Al jaren zelfs. Tijdens de collegejaren 2007-2009 was ik voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). In die jaren was het onze voornaamste taak om slechte plannen tegen te houden. Met succes: het leenstelsel ging - toen - niet door en we voorkwamen dat de afbetalingstermijn voor de studieschuld werd opgerekt naar 25 jaar. We adviseerden onderwijsminister Plasterk over selectie en collegegelddifferentiatie en torpedeerden plannen van onderwijsinstellingen om studenten binnen drie maanden weg te kunnen sturen. We onderhandelden intensief over betere rechten voor studenten en de medezeggenschap. De strijd om het hoge collegegeld voor tweede studies verloren we helaas: dat werd wel ingevoerd.
We zijn zes jaar verder en er is alsnog een leenstelsel voor studenten. De afbetalingstermijn wordt zelfs opgerekt naar 35 jaar. Selectie en vormen van collegegelddifferentiatie winnen steeds meer terrein. Barrièremaatregelen zoals bindende studieadviezen zijn inmiddels gewoon geworden. Aan de rechten van studenten en de medezeggenschap wordt steeds meer getornd. Niet in de laatste plaats door hogescholen en universiteiten zelf. Ironisch genoeg wil PvdA-minister Bussemaker nu wel een einde maken aan de torenhoge collegegelden voor de tweede studie. Jammer dat haar voorganger niet beter naar de studenten luisterde.
Jaren praten en lobbyen door studenten en medezeggenschapsraden levert weinig concrete resultaten op. Succesjes worden door nieuwe bestuurders of ministers weer teniet gedaan. Slechte plannen worden er een paar jaar later gewoon alsnog doorgedrukt.
En daarom begrijp ik de actievoerders in het Bungehuis heel goed. Bestuurders en politici: neem studenten en docenten serieus. Dat doe je door beleid vanuit de Hoftoren en de bestuurskamers met ze af te stemmen. En niet door het als voldongen feit te presenteren.
Lisa Westerveld studeerde filosofie in Nijmegen. Daar was ze jarenlang actief in de medezeggenschap en bij Studentenvakbond AKKU. Van 2007-2009 was ze voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). Tegenwoordig werkt ze bij de Algemene Onderwijsbond.