Verordening (EU) 2017/825 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 tot vaststelling van het steunprogramma voor structurele hervormingen voor de periode 2017-2020 en tot wijziging van de Verordeningen (EU) nr. 1303/2013 en (EU) nr. 1305/2013 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 129/1

Overeenkomstig artikel 9 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) dient de Unie bij de bepaling en de uitvoering van haar beleid en optreden rekening te houden met de eisen die samenhangen met het bevorderen van een hoog niveau van werkgelegenheid, het waarborgen van een adequate sociale bescherming, het bestrijden van sociale uitsluiting en het bevorderen van een hoog niveau van onderwijs, opleiding en bescherming van de volksgezondheid. Bovendien, en zoals bepaald in artikel 11 VWEU, dienen de eisen inzake milieubescherming te worden geïntegreerd in het beleid en het optreden van de Unie, met name met het oog op het bevorderen van duurzame ontwikkeling.

In de artikelen 120 en 121 VWEU wordt bepaald dat de lidstaten hun economisch beleid moeten voeren met het oog op het bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie en in het kader van de door de Raad vast te stellen richtsnoeren. De coördinatie van het economisch beleid van de lidstaten is derhalve een aangelegenheid van gemeenschappelijk belang.

Verschillende lidstaten hebben een aanpassingsproces doorgemaakt dat nog steeds voortduurt, om in het verleden ontstane macro-economische onevenwichtigheden te corrigeren en veel lidstaten staan voor de uitdaging van een geringe potentiële groei. De uitvoering van structurele hervormingen is een van de beleidsprioriteiten van de Unie, met als doel op duurzame wijze tot herstel te komen, het groeipotentieel te ontsluiten teneinde het aanpassingsvermogen te vergroten en het convergentieproces te ondersteunen.

Hervormingen zijn naar hun aard complexe processen waarvoor een complete keten van zeer gespecialiseerde kennis en vaardigheden, alsmede een langetermijnvisie vereist is. De aanpak van structurele hervormingen op een verscheidenheid van beleidsterreinen is een uitdaging, doordat de effecten ervan vaak pas na enige tijd merkbaar worden. Het is daarom cruciaal dat zij tijdig en efficiënt worden opgezet en uitgevoerd, zowel in door de crisis getroffen als in structureel zwakke economieën. De steunverlening door de Unie in de vorm van technische bijstand is in dat verband de afgelopen jaren belangrijk gebleken voor de ondersteuning van de economische aanpassingen in Griekenland en Cyprus. Eigen zeggenschap over structurele hervormingen aan de basis is van essentieel belang voor de succesvolle uitvoering ervan.

Lidstaten kunnen voordeel ondervinden van steun bij de aanpak van uitdagingen in verband met de opzet en de uitvoering van groei-ondersteunende structurele hervormingen die aansluiten bij de economische en sociale doelstellingen van de Unie. Die uitdagingen kunnen afhankelijk zijn van allerlei factoren, waaronder een beperkte bestuurlijke of institutionele capaciteit, alsook een ontoereikende toepassing en uitvoering van het Unierecht.

De Unie heeft aanzienlijke ervaring met het verlenen van specifieke steun aan nationale overheden en andere autoriteiten van de lidstaten op het gebied van capaciteitsopbouw en soortgelijke maatregelen in bepaalde sectoren (bijv. belastingheffing, douane, steun voor het midden- en kleinbedrijf (mkb)) en in verband met de uitvoering van het cohesiebeleid. De ervaring die de Unie heeft opgedaan met het ondersteunen van nationale autoriteiten bij de uitvoering van hervormingen moet worden benut om de Unie beter in staat te stellen steun te verlenen aan de lidstaten. Alomvattende en geïntegreerde actie is noodzakelijk om lidstaten te steunen die groeibevorderende hervormingen doorvoeren en daarvoor steun van de Unie vragen.

Het speciaal verslag nr. 19/2015 van de Europese Rekenkamer getiteld „Meer aandacht voor resultaten nodig om de verlening van technische bijstand aan Griekenland te verbeteren” bevat nuttige aanbevelingen met betrekking tot het verlenen van technische bijstand door de Commissie aan lidstaten. Er moet rekening worden gehouden met die aanbevelingen bij de uitvoering van steun in het kader van deze verordening.

Gezien het bovenstaande moet een steunprogramma voor structurele hervormingen („het programma”) worden vastgesteld met als doel het versterken van het vermogen van de lidstaten om groeibevorderende bestuurlijke en structurele hervormingen voor te bereiden en uit te voeren, onder andere door middel van bijstand voor efficiënte en doeltreffende inzet van de fondsen van de Unie. Het programma moet bijdragen tot de verwezenlijking van gemeenschappelijke doelstellingen, namelijk het ondersteunen van economisch herstel, cohesie en het scheppen van werkgelegenheid, het versterken van het concurrentievermogen en het verhogen van de productiviteit van Europa en het stimuleren van investeringen in de reële economie. Op deze manier zou beter gereageerd kunnen worden op de economische en sociale uitdagingen om een hoog niveau van sociale zekerheid alsook hoogwaardige gezondheids- en onderwijsdiensten te waarborgen, en om armoede en sociale uitsluiting te bestrijden.

De steun in het kader van het programma moet op verzoek van een lidstaat worden verleend door de Commissie op gebieden die verband houden met cohesie, concurrentievermogen, productiviteit, innovatie, slimme, duurzame en inclusieve groei, werkgelegenheid en investeringen, zoals begroting en belastingheffing, overheidsdienst, institutionele en bestuurlijke hervormingen, justitiële stelsels, de bestrijding van fraude, corruptie, witwassen en belastingontduiking, ondernemingsklimaat, ontwikkeling van de particuliere sector, concurrentie, overheidsopdrachten, overheidsparticipatie in bedrijven, privatiseringsprocessen, toegang tot financiering, beleid voor de financiële sector, handel, duurzame ontwikkeling, onderwijs en opleiding, arbeidsmarktbeleid, volksgezondheid, asiel- en migratiebeleid, landbouw, plattelandsontwikkeling en visserij.

De lidstaten moeten de Commissie om steun in het kader van het programma kunnen verzoeken wanneer zij hervormingen uitvoeren in de context van economische beleidsprocessen, in het bijzonder de landenspecifieke aanbevelingen in het kader van het Europees semester, wanneer zij maatregelen nemen voor de uitvoering van Unierecht en wanneer zij economische aanpassingsprogramma's uitvoeren. Zij moeten tevens om steun kunnen verzoeken in verband met hervormingen die zij op eigen initiatief doorvoeren teneinde cohesie, investeringen, duurzame groei, werkgelegenheid en concurrentievermogen te creëren. De Commissie zou kunnen zorgen voor richtsnoeren voor de belangrijkste elementen van het steunverzoek.

Na een dialoog met de verzoekende lidstaat, die ook in de context van het Europees semester kan plaatsvinden, en met inachtneming van de beginselen van transparantie, gelijke behandeling en goed financieel beheer, dient de Commissie het steunverzoek te analyseren en vast te stellen welke steun moet worden verleend op basis van de urgentie, omvang en impact van de vastgestelde problemen, de steunbehoeften voor elk beoogd beleidsterrein, een analyse van de sociaal-economische indicatoren en de algemene bestuurlijke capaciteit van de lidstaat. Op basis van die analyse en rekening houdend met de bestaande maatregelen en activiteiten die door de fondsen van de Unie of andere Unieprogramma's worden gefinancierd, dient de Commissie met de betrokken lidstaat tot een akkoord te komen wat betreft de prioriteitsgebieden, de doelstellingen, een indicatief tijdschema, het toepassingsgebied van de uit te voeren steunmaatregelen en de geraamde algemene financiële bijdrage voor dergelijke steun, en dient dit in een samenwerkings- en steunplan te worden neergelegd.

Omwille van o.a. de transparantie dient de Commissie, onder de voorwaarden als bepaald in deze verordening, de samenwerkings- en steunplannen voor te leggen aan het Europees Parlement en de Raad.

Op voorwaarde dat de lidstaat die steun wenst te ontvangen hiermee instemt, moet de Commissie de steunverlening kunnen organiseren in samenwerking met Europese en internationale organisaties of andere lidstaten die bereid zijn als hervormingspartners te fungeren. De lidstaat die om steun verzoekt moet voor een specifiek steungebied of specifieke steungebieden een partnerschap kunnen aangaan met een of meer lidstaten die als hervormingspartners hulp bieden bij het formuleren van de strategie, het opzetten van stappenplannen voor hervormingen, het uitstippelen van hoogwaardige bijstand of het toezicht op de uitvoering van de strategie en de projecten. Terwijl de verantwoordelijkheid voor de hervormingen ligt bij de lidstaat die steun wenst te ontvangen, moeten de hervormingspartners of andere lidstaten die steun verlenen, of beide, kunnen bijdragen tot de succesvolle uitvoering van het programma.

In de mededelingen van de Commissie van 19 oktober 2010 getiteld „Evaluatie van de EU-begroting” en van 29 juni 2011 getiteld „Een begroting voor Europa 2020” wordt onderstreept dat het van belang is dat de financiering wordt geconcentreerd op activiteiten en maatregelen die een duidelijke Europese toegevoegde waarde hebben, dat wil zeggen dat het optreden van de Unie een meerwaarde moet bieden ten opzichte van maatregelen die de lidstaten alleen uitvoeren. Bij de in het kader van het programma uit te voeren steunmaatregelen en activiteiten moet in dat verband worden gezorgd voor complementariteit en synergie met andere programma's en ander beleid op regionaal, nationaal, Uniaal en internationaal niveau, al naargelang het geval. De maatregelen en activiteiten in het kader van het programma moeten de mogelijkheid bieden om oplossingen te ontwikkelen en uit te voeren die op het passende niveau een antwoord geven op nationale uitdagingen die gevolgen hebben voor grensoverschrijdende of Uniebrede uitdagingen en die tevens kunnen bijdragen tot sociale, economische en territoriale cohesie. Bovendien moeten de maatregelen en activiteiten in het kader van het programma bijdragen tot een consistente en coherente uitvoering van het Unierecht. Verder moeten zij tevens bijdragen tot een versterking van het vertrouwen en bevordering van de samenwerking met de Commissie en tussen de lidstaten onderling. De Unie verkeert daarnaast in een betere positie dan de lidstaten om een platform te bieden voor het aanbieden en uitwisselen van goede praktijken van anderen en het ter beschikking stellen van expertise.

Voor het programma dienen financiële middelen te worden vastgesteld die een periode bestrijken die is afgestemd op de looptijd van het meerjarig financieel kader dat is vastgesteld bij Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad (4).

De voor het programma beschikbare financiële middelen dienen te bestaan uit financiële middelen die in mindering worden gebracht op de toewijzingen voor technische bijstand op initiatief van de Commissie uit hoofde van Verordeningen (EU) nr. 1303/2013 (5) en (EU) nr. 1305/2013 (6) van het Europees Parlement en de Raad. Om die mindering mogelijk te maken voor dit specifieke programma, en onverminderd eventuele toekomstige voorstellen, moeten die verordeningen worden gewijzigd.

In deze verordening worden de financiële middelen voor de gehele looptijd van het programma vastgelegd, die voor het Europees Parlement en de Raad in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure het voornaamste referentiebedrag vormen in de zin van punt 17 van het Interinstitutioneel Akkoord van 2 december 2013 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer (7). De financiering van het programma via de overschrijving van toewijzingen van technische bijstand, op initiatief van de Commissie, overeenkomstig Verordeningen (EU) nr. 1303/2013 en 1305/2013, dient slechts als een eenmalige oplossing te worden beschouwd en mag geen precedent scheppen voor de financiering van toekomstige initiatieven.

Lidstaten die om steun verzoeken, moeten de mogelijkheid hebben om, op vrijwillige basis, een bijdrage te leveren aan de voor het programma beschikbare financiële middelen met bijkomende middelen. Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1303/2013 is de mogelijkheid om middelen over te schrijven die bestemd zijn voor technische bijstand op initiatief van een lidstaat momenteel beperkt tot lidstaten met tijdelijke begrotingsproblemen. Verordening (EU) nr. 1303/2013 moet derhalve worden gewijzigd om het voor alle lidstaten mogelijk te maken financieel aan het programma bij te dragen. De naar de begroting van de Unie overgeschreven middelen moeten worden ingezet voor steunmaatregelen die bijdragen tot slimme, duurzame en inclusieve groei in de betrokken lidstaten.

Deze verordening moet worden uitgevoerd in overeenstemming met Verordening (EU, Euratom) nr. 966/2012 van het Europees Parlement en de Raad (8) („het Financieel Reglement”). Daartoe moet de Commissie jaarlijkse werkprogramma's vaststellen en het Europees Parlement en de Raad daarvan in kennis stellen. De jaarlijkse werkprogramma's bevatten de maatregelen die nodig zijn voor de uitvoering ervan, in overeenstemming met de algemene en specifieke doelstellingen van het programma, de selectie- en toekenningscriteria van de subsidies, alsmede alle overige vereiste elementen.

Gelet op het belang van het steunen van de inspanningen van lidstaten die structurele, institutionele en bestuurlijke hervormingen nastreven en uitvoeren, dient voor subsidies een medefinancieringspercentage tot maximaal 100 % van de subsidiabele kosten te worden toegestaan teneinde de doelstellingen van het programma te verwezenlijken en tegelijkertijd de inachtneming van de beginselen van medefinanciering en het winstverbod te waarborgen.

Bij onvoorziene en naar behoren gemotiveerde urgentie die tot een onmiddellijke respons noopt, zoals een ernstige verstoring van de economie of significante omstandigheden die de economische of sociale situatie in een lidstaat ernstig aantasten en die deze lidstaat niet kan beheersen, dient de Commissie op verzoek van een lidstaat die om steun verzoekt, voor een beperkt deel van het jaarlijkse werkprogramma en voor een beperkte periode van maximaal zes maanden, in overeenstemming met de doelstellingen en de subsidiabele maatregelen in het kader van het programma, speciale maatregelen te kunnen vaststellen om de nationale autoriteiten te steunen bij de aanpak van die urgente behoeften.

Met het oog op een efficiënte en coherente toewijzing van de begrotingsmiddelen van de Unie en met inachtneming van het beginsel van goed financieel beheer dienen maatregelen in het kader van het programma complementair te zijn met en een aanvulling te vormen op de lopende programma's van de Unie, terwijl dubbele financiering van dezelfde uitgaven moet worden vermeden. In het bijzonder dienen de Commissie en de betrokken lidstaat er overeenkomstig hun respectieve verantwoordelijkheden op toe te zien dat op het niveau van de Unie en dat van de lidstaat in alle stadia van het proces doeltreffende coördinatie plaatsvindt, teneinde de consistentie, complementariteit en synergie te waarborgen van de financieringsbronnen van nauw met het programma samenhangende maatregelen in de betrokken lidstaten, met name wat betreft maatregelen die in de lidstaten worden gefinancierd door de fondsen van de Unie en de programma's van de Unie. De Commissie stelt alles in het werk om complementariteit en synergie met door andere relevante internationale organisaties verleende steun te waarborgen.

De financiële belangen van de Unie moeten worden beschermd met evenredige maatregelen in de hele uitgavencyclus, met inbegrip van preventie, opsporing en onderzoek van onregelmatigheden, terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of onjuist bestede financiële middelen, en waar nodig administratieve en financiële sancties.

Teneinde de evaluatie van het programma te vergemakkelijken, moet vanaf het begin een passend, transparant kader tot stand worden gebracht voor de monitoring van de uitvoering van de maatregelen en de door middel van het programma bereikte resultaten. De Commissie moet het Europees Parlement en de Raad een jaarlijks monitoringverslag voorleggen over de uitvoering van het programma, met inbegrip van informatie over steunverzoeken die zijn ingediend door de lidstaten, over analyses van de toepassing van de criteria voor de beoordeling van de ingediende steunverzoeken, over samenwerkings- en steunplannen, over deelname van de hervormingspartners, en over de speciale maatregelen die zijn vastgesteld. Halverwege de looptijd moeten de verwezenlijking van de doelstellingen van het programma, de efficiëntie van het gebruik van de middelen en de toegevoegde waarde op Europees niveau ervan onafhankelijk worden geëvalueerd. Een onafhankelijke ex-postevaluatie moet daarnaast betrekking hebben op het langetermijneffect en de duurzaamheidseffecten van het programma. Die evaluaties moeten gebaseerd zijn op de indicatoren aan de hand waarvan het effect van het programma wordt gemeten.

Teneinde de lijst van indicatoren aan de hand waarvan de verwezenlijking van de doelstellingen van het programma kan worden gemeten, te kunnen aanpassen in het licht van de bij de uitvoering van het programma opgedane ervaring, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (9). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening wat betreft de vaststelling van de jaarlijkse werkprogramma's, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend.

Daar de doelstelling van deze verordening, te weten het leveren van een bijdrage aan institutionele, bestuurlijke en structurele hervormingen in de lidstaten door de in deze verordening gedefinieerde nationale autoriteiten steun te verlenen, ten behoeve van maatregelen die gericht zijn op de hervorming van instellingen, bestuursstructuren of overheidsbestuur en economische en sociale sectoren, onder meer door bijstand te verlenen met het oog op het efficiënt, transparant en doeltreffend gebruik van de fondsen van de Unie, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de beoogde schaal en de beoogde effecten beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken, aangezien de omvang van de steun in overleg met de betrokken lidstaat wordt overeengekomen.

Om ervoor te zorgen dat de maatregelen waarin deze verordening voorziet direct kunnen worden toegepast, moet deze verordening in werking te treden op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie,

door oplossingen te ontwikkelen en uit te voeren die gericht zijn op lokale, regionale of nationale uitdagingen die gevolgen hebben voor grensoverschrijdende of Uniebrede uitdagingen en die ook kunnen bijdragen tot sociale, economische en territoriale cohesie;

door hun complementariteit en synergie met andere programma's van de Unie en beleid op regionaal, nationaal, Uniaal en internationaal niveau, al naargelang het geval;

door bij te dragen tot een consistente en coherente uitvoering van het recht en het beleid van de Unie, alsmede het bevorderen van Europese waarden, waaronder solidariteit;

door bij te dragen tot het delen van goede praktijken, ook met het oog op het verhogen van de zichtbaarheid van de hervormingsprogramma's, en het tot stand brengen van een Uniebreed platform en netwerk van expertise;

door de bevordering van het wederzijdse vertrouwen tussen de begunstigde lidstaten en de Commissie en van de samenwerking tussen de lidstaten.

het ondersteunen van de initiatieven van nationale autoriteiten om hun hervormingen af te stemmen op hun prioriteiten, rekening houdend met de beginsituatie en de verwachte sociaal-economische effecten;

het ondersteunen van de nationale autoriteiten bij het versterken van hun vermogen om hervormingsbeleid en -strategieën te formuleren, te ontwikkelen en uit te voeren en bij het hanteren van een geïntegreerde aanpak die voor alle sectoren consistentie van doelen en middelen garandeert;

het ondersteunen van de inspanningen van de nationale autoriteiten bij het vaststellen en uitvoeren van geschikte processen en methoden, rekening houdend met de goede praktijken en leerervaringen van andere landen in soortgelijke situaties;

het steunen van de nationale autoriteiten bij het versterken van de efficiëntie en effectiviteit van het personeelsbeheer, door o.a. de professionele kennis en vaardigheden te verbeteren en duidelijke verantwoordelijkheden te bepalen.

beheer van de overheidsfinanciën en activa, het begrotingsproces, schuldbeheer en inkomstenbeheer;

institutionele hervorming en efficiënt, servicegericht functioneren van het overheidsbestuur, onder meer, indien van toepassing, door de vereenvoudiging van de regelgeving, een doeltreffende rechtsstaat, hervorming van de justitiële stelsels en versterking van de bestrijding van fraude, corruptie en witwassen;

het ondernemingsklimaat (inclusief voor het mkb), herindustrialisering, ontwikkeling van de particuliere sector, investeringen, overheidsparticipatie in ondernemingen, privatiseringsprocessen, handel en buitenlandse directe investeringen, concurrentie en overheidsopdrachten, duurzame sectorale ontwikkeling en ondersteuning van innovatie en digitalisering;

onderwijs en opleiding; arbeidsmarktbeleid, inclusief sociale dialoog, met het oog op het creëren van werkgelegenheid; de bestrijding van armoede; de bevordering van sociale inclusie; stelsels voor sociale zekerheid en sociale bijstand; volksgezondheid en zorgstelsels; alsmede cohesie-, asiel-, migratie- en grensbeleid;

beleid voor het uitvoeren van klimaatmaatregelen, het bevorderen van energie-efficiëntie en het bewerkstelligen van energiediversificatie, alsmede voor de landbouwsector, de visserij en de duurzame ontwikkeling van plattelandsgebieden;

beleid voor de financiële sector, met inbegrip van de bevordering van financiële geletterdheid, financiële stabiliteit, toegang tot financiering en leningverstrekking aan de reële economie; productie, verstrekking en kwaliteitsmonitoring van gegevens en statistieken; en beleidsmaatregelen ter bestrijding van belastingontwijking.

deskundigheid op het gebied van beleidsadvies, beleidsaanpassing, formulering van strategieën en stappenplannen voor hervormingen, alsmede wetgevende, institutionele, structurele en bestuurlijke hervormingen;

terbeschikkingstelling van deskundigen, inclusief gedetacheerde deskundigen, voor korte of langere tijd voor het uitvoeren van taken op specifieke gebieden of van operationele activiteiten, waar nodig met ondersteuning voor vertolking, vertaling en samenwerking, administratieve bijstand en faciliteiten op het gebied van infrastructuur en apparatuur;

versterking van de institutionele, bestuurlijke of sectorale capaciteit en daarmee samenhangende steunmaatregelen op alle bestuursniveaus, daarmee ook bijdragend aan meer eigen inbreng van het maatschappelijk middenveld, indien van toepassing, met name:

verzameling van gegevens en statistieken, ontwikkeling van gemeenschappelijke methoden en, waar van toepassing, indicatoren of benchmarks;

organisatie van lokale operationele steun op gebieden als asiel, migratie en grenstoezicht;

IT-capaciteitsopbouw: expertise op het gebied van ontwikkeling, onderhoud, werking en kwaliteitscontrole van de IT-infrastructuur en -toepassingen die voor de uitvoering van de relevante hervormingen noodzakelijk zijn, alsmede expertise op het gebied van programma's die gericht zijn op de digitalisering van overheidsdiensten;

studies, onderzoeken, analyses en enquêtes, evaluaties en effectbeoordelingen en de ontwikkeling en publicatie van handleidingen, verslagen en educatief materiaal;

communicatieprojecten voor scholing, samenwerking, bewustmaking, verspreidingsactiviteiten en uitwisseling van goede praktijken; organisatie van bewustmakings- en informatiecampagnes, mediacampagnes en -evenementen, waaronder bedrijfscommunicatie en, waar passend, communicatie via sociale netwerken;

samenstelling en publicatie van materiaal voor de verspreiding van informatie en de resultaten van het programma, ook door middel van de ontwikkeling, de toepassing en het onderhoud van systemen en instrumenten op het gebied van informatie- en communicatietechnologieën;

overige relevante activiteiten ter ondersteuning van de in de artikelen 4 en 5 vermelde algemene en specifieke doelstellingen.

de uitvoering van hervormingen door lidstaten op eigen initiatief, met name om duurzame economische groei en werkgelegenheid te creëren;

de uitvoering van economische aanpassingsprogramma's in lidstaten die van de Unie financiële bijstand krijgen op grond van reeds bestaande instrumenten, met name overeenkomstig Verordening (EU) nr. 472/2013 van het Europees Parlement en de Raad (14), wat lidstaten van de eurozone betreft, en Verordening (EG) nr. 332/2002 van de Raad (15), wat lidstaten buiten de eurozone betreft;

de uitvoering van groei-ondersteunende hervormingen in het kader van economische beleidsprocessen, met name de landenspecifieke aanbevelingen die in de context van het Europees semester zijn vastgesteld of maatregelen die verband houden met de uitvoering van Unierecht.

zodra de begunstigde lidstaat alle gevoelige of vertrouwelijke informatie, waarvan de bekendmaking de openbare belangen van de begunstigde lidstaat in gevaar zou brengen, heeft geredigeerd;

na een redelijke termijn, wanneer de bekendmaking van relevante informatie de uitvoering van steunmaatregelen in het kader van het programma niet negatief zou beïnvloeden, en in geen geval later dan twee maanden nadat dergelijke maatregelen zijn getroffen in het kader van het samenwerkings- en steunplan.

subsidies, met inbegrip van subsidies aan nationale autoriteiten van lidstaten;

overeenkomsten voor overheidsopdrachten;

vergoeding van kosten gemaakt door externe deskundigen, met inbegrip van deskundigen van de nationale, regionale of lokale autoriteiten van lidstaten die steun verlenen of ontvangen;

bijdragen aan trustfondsen die door internationale organisaties zijn opgezet, en

acties die in het kader van indirect beheer worden uitgevoerd.

lidstaten, of

landen van de Europese Vrijhandelsassociatie die partij zijn bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, in overeenstemming met de daarin vastgestelde voorwaarden.

complementariteit en synergie tussen verschillende instrumenten op Uniaal, nationaal, en, indien van toepassing, op regionaal niveau, met name wat door de fondsen van de Unie gefinancierde maatregelen betreft, zowel in de planningsfase als tijdens de uitvoering;

optimalisering van de coördinatiemechanismen die ervoor zorgen dat geen dubbel werk wordt verricht, en

nauwe samenwerking tussen degenen die op Uniaal, nationaal en, indien van toepassing, regionaal niveau verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van coherente en gestroomlijnde steunmaatregelen.

door lidstaten ingediende steunverzoeken, als bedoeld in artikel 7, lid 1;

analyses van de toepassing van de in artikel 7, lid 2, bedoelde criteria die zijn gebruikt om de door lidstaten ingediende steunverzoeken te analyseren;

samenwerkings- en steunplannen, als bedoeld in artikel 7, lid 2;

deelneming van de in artikel 9 bedoelde hervormingspartners, en

vastgestelde speciale maatregelen, als bedoeld in artikel 13, lid 6.

Artikel 25 wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 58, lid 1, derde alinea, onder l), wordt vervangen door:

Artikel 91, lid 3, wordt vervangen door:

„3.   0,35 % van de totale middelen wordt, na aftrek van de steun aan de in artikel 92, lid 6, bedoelde Connecting Europe Facility en aan de in artikel 92, lid 7, bedoelde hulp voor de meest hulpbehoevenden, toegewezen aan technische bijstand op initiatief van de Commissie, waarvan ten hoogste 112 233 000 EUR in lopende prijzen wordt toegewezen aan het steunprogramma voor structurele hervormingen dat bij Verordening (EU) 2017/825 is vastgesteld met het oog op gebruik ervan overeenkomstig het toepassingsgebied en het doel van dat programma.”.

aantal en soort nationale autoriteiten, overheidsdiensten en andere openbare instanties zoals nationale ministeries of regelgevende instanties, per begunstigde lidstaat waaraan in het kader van het programma steun werd verleend;

aantal en soort steunverleners, zoals overheidsinstanties, publiekrechtelijke organen en privaatrechtelijke organen met een openbaredienstverleningstaak, internationale organisaties, per specifieke doelstelling, per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat;

aantal en soort krachtens artikel 6 uitgevoerde subsidiabele maatregelen, zoals terbeschikkingstelling van deskundigen, opleidingen of seminars enz., als volgt uitgesplitst:

aantal en soort beleids- en wettelijke regelingen, zoals politieke memoranda van overeenstemming of intentieverklaringen, overeenkomsten, contracten, die zijn gesloten tussen de Commissie, de hervormingspartners, indien van toepassing, en steunverleners voor activiteiten in het kader van het programma, per specifieke doelstelling, per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat;

aantal beleidsinitiatieven (bijv. actieplannen, stappenplannen, richtsnoeren, aanbevelingen en aanbevolen wetgeving) dat is goedgekeurd per specifieke doelstelling, per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat na relevante acties die door het programma werden ondersteund;

aantal maatregelen dat per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat wordt uitgevoerd als resultaat van steunmaatregelen waarin het programma voorziet, opgesplitst per landenspecifieke aanbeveling of relevante acties in verband met de uitvoering van de Uniewetgeving, economische aanpassingsprogramma's en hervormingen die de lidstaten op eigen initiatief ondernemen;

feedback van de nationale autoriteiten, overheidsdiensten en andere openbare instanties waaraan in het kader van het programma steun werd verleend, alsook, indien beschikbaar, van andere belanghebbenden of deelnemers over de resultaten of de effecten van de maatregelen in het kader van het programma, per specifieke doelstelling, per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat, indien mogelijk gestaafd met kwantitatieve of empirische gegevens;

feedback van steunverleners over de resultaten of de effecten van de steun die zij in het kader van het programma hebben verleend op het vlak van de specifieke doelstelling en het beleidsdomein waarin zij actief zijn geweest, per begunstigde lidstaat, indien mogelijk gestaafd met kwantitatieve of empirische gegevens;

evolutie van de standpunten van de relevante belanghebbenden over welke bijdrage het programma heeft geleverd aan het bereiken van de hervormingen, per specifieke doelstelling, per beleidsdomein en per begunstigde lidstaat, indien mogelijk gestaafd met geschikte kwantitatieve of empirische gegevens, en

aantal doelstellingen in het samenwerkings- en steunplan dat de begunstigde lidstaat heeft verwezenlijkt, mede dankzij de steun ontvangen uit het programma.