Weeklog: Verbeter de wereld maar begin bij jezelf - Hoofdinhoud
Komende week zullen veel media in de EU aandacht besteden aan de algemene onkostenvergoeding voor Europarlementariërs. Dat is iedere maand een bedrag van meer dan €4.300 voor kantoorkosten. Journalisten in een flink aantal landen hebben ‘hun’ Europarlementariërs gevraagd naar de verantwoording: wat doen ze met dit geld en hoeveel ongebruikt geld storten ze terug? Dit onderwerp is al vaker in het nieuws geweest en je zou verwachten dat collega’s snel duidelijke antwoorden zouden geven. Niets is minder waar: veel collega’s weigerden de pers te woord te staan of gaven onduidelijke antwoorden. Ik verwacht dan ook een bedroevend resultaat. En dan te bedenken dat veel Europarlementariërs niet begrijpen waarom het EP zo impopulair is.
In mijn rapport over de uitgaven van het EP had ik eerder dit jaar voorstellen opgenomen om Europarlementariërs te verplichten hun uitgaven te verantwoorden. Dat zou de gewoonste zaak van de wereld moeten zijn, maar kennelijk is het voor veel collega’s een brug te ver: het voorstel werd afgewezen. Transparantie is kennelijk mooi voor anderen, maar niet voor jezelf. Geen wonder dat veel burgers in Europa het idee hebben dat Europarlementariërs vooral geïnteresseerd zijn in het vullen van de eigen zakken.
Afgelopen vrijdag werd ik geïnterviewd voor het Duitse tv-programma Reporter Mainz dat komende dinsdag een uitzending deels aan dit onderwerp wijdt. Ook de Duitse journalisten hebben hun Europarlementariërs gevraagd naar hun uitgaven. Ze bleken geschokt toen ze merkten dat de meeste Duitse Europarlementariërs weigerden mee te werken. Controle zou hun onafhankelijke positie als volksvertegenwoordiger ondermijnen: dus wel eisen dat de belastingbetaler zorgt voor je onkostenvergoeding, maar weigeren erover verantwoording af te leggen. Het moet niet gekker worden.
Als dinsdag in Duitsland de gewoonlijk miljoenen kijkers naar het programma de resultaten van het onderzoek gepresenteerd krijgen, dan zou het me niet verbazen als de steun voor het Europees Parlement weer eens een flinke knauw krijgt. Hopelijk leidt de media actie ertoe dat er alsnog beweging komt in het dossier: er ligt al een aantal voorstellen bij het Bureau van het Parlement om de regeling te verduidelijken. Ik ga me ervoor inzetten dat het daar niet bij blijft: alle Europarlementariërs moeten met de billen bloot. Dan maar eens zien wat ze met de vele tienduizenden euro’s gedaan hebben. Mocht blijken dat ze die besteed hebben aan zaken waar de vergoeding niet voor bedoeld is, of het geld in eigen zak hebben gestoken, dan moeten er sancties volgen. Ik zal in ieder geval niet rusten voordat het zover is: verbeter als Europarlementariërs de wereld, maar begin bij jezelf!