Kindertelefoon 3

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op vrijdag 2 juni 2017.

De wereld zit soms vreemd in elkaar. Zo had iemand bedacht dat het nodig was om 388 gemeenten, onafhankelijk van elkaar, een contract af te laten sluiten met de kindertelefoon. Waarom, vraag je je dan toch af? Dat regel je toch gewoon in een keer voor alle gemeenten. Dat scheelt een hele hoop bureaucratie en onnodig geregel.

Tot twee keer toe heb ik er kamervragen over gesteld. En tientallen CDA-afdelingen hebben vergelijkbare vragen gesteld aan hun college van Burgemeester en Wethouders. Vandaag kwam het antwoord van staatssecretaris Van Rijn. De financiering van de kindertelefoon wordt weer gewoon centraal georganiseerd. En dat is heel verstandig.

Het was ook te gek. Want letterlijk niemand wilde 388 losse contracten. De kindertelefoon niet en de gemeenten niet. En het rijk volgens mij ook niet. Maar ja, de regeltjes he… Het is bemoedigend te merken dat het dus wel gewoon kan. Dat gezond verstand ook kan winnen. En dat een gezamenlijke actie van de landelijke en lokale politiek zeker invloed kan hebben.