Jezelf zijn - Hoofdinhoud

Je hoorde alleen het wapperen van de regenboogvlag, verder was het doodstil. Afgelopen 4 mei mocht ik samen met partijgenoten een krans leggen bij het Internationale Homomonument in Den Haag. Belangrijk, want niet alleen tijdens de Tweede Oorlog, maar ook nu nog zijn veel mannenen vrouwen hun leven niet zeker door wie ze zijn of van wie ze houden.

Natuurlijk loop ik mee met de allereerste Pride Walk

Afgelopen week verschenen er berichten in de media dat Indonesië speciale politie-teams gaat inzetten om lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders (LHBT) op te sporen. De verantwoordelijke politiefunctionaris noemde hen “ziek in hun hart en ziel”.

Een week daarvoor, uitgerekend op IDOHOT, de Internationale Dag tegen Homo-, Bi-, en Transfobie, werd een homostel in de Indonesische provincie Atjeh veroordeeld tot ieder 85 stokslagen. Een verschrikkelijke gebeurtenis. Ik heb aan minister Koenders gevraagd of hij Indonesië hier op wil aanspreken en of Nederland homo’s in Indonesië kan ondersteunen.

En ook dichterbij huis zijn LHBT niet altijd veilig, zo bleek helaas de afgelopen maanden uit een aantal vreselijke geweldsincidenten. Een transvrouw die wordt mishandeld. Een homostel krijgt ruzie op straat omdat ze hand in hand lopen. Een meisje dat hand in hand loopt met haar vriendin krijgt klappen van minderjarigen. Het laat zien dat we er ook in Nederland nog lang niet zijn, als het gaat om de acceptatie en emancipatie van LHBT.

Daarom hoefde ik geen moment na te denken toen Paulien van der Hoeven, voorzitter van PvdA Den Haag, mij vroeg of ik mee wilde lopen met de allereerste Pride Walk van onze hofstad. Natuurlijk loop ik mee! Om seksuele en genderdiversiteit te vieren, en te laten zien dat we samen sterker staan. Want écht vrij zijn we pas als iedereen zichzelf kan zijn.