Vrouwen in vrouwenopvang verstrikt - Hoofdinhoud

Vrouwen in de vrouwenopvang raken verstrikt in de financiële regelingen. Nog sterker, regelingen zijn zo ingewikkeld geworden dat het bijna onmogelijk is om zelfstandig je weg te vinden in deze papieren werkelijkheid. Het komt niet zelden voor dat vrouwen in de vrouwenopvang schulden opbouwen omdat ze door de bomen het bos niet meer zien. Tot die conclusie komt de ombudsman.

Vrouwen die gebruik maken van de vrouwenopvang, vaak met kinderen, doen dat niet voor hun lol. Ze hebben serieuze problemen anders komen ze daar niet. De overheid wil helpen. Dat is mooi. Maar doet dat vanuit zoveel verschillende regelingen die op papier wel bestaan, maar die totaal niet aansluiten bij de leefsituatie van vrouwen. Zo worden mensen dieper de problemen in gedrukt. We denken in systemen en niet in mensen. En dat kan nooit de bedoeling zijn.

Voor ieder probleem bestaat in Nederland een regeling of een voorziening. Die zijn allemaal apart bedacht en ontstaan. Vanuit welk potje een regeling betaald werd, leek niet belangrijk. En vanuit de overheid bezien klopt dat ook. Zolang belastinggeld op de juiste plek (rechtmatig) terecht komt is het goed. Maar vanuit het perspectief van de burger is dat anders. Die kan geen touw meer vastknopen aan het woud van regeltjes.

De ombudsman pleit onder andere voor ondersteuning van vrouwen door onafhankelijke cliëntenondersteuners. Want de kans dat vrouwen in de opvang zelfstandig de weg vinden door het woud van regelingen is niet zo erg groot. Ik zou vooral iets aan het woud willen doen. Als we nu eens zouden redeneren vanuit een mens die geholpen moet worden. En niet langer vanuit losse problemen met een aparte aanpak. Hoe moeilijk kan dat zijn?