Water is voor honden - Hoofdinhoud

Jeetje wat een gedoe op een school in Tilburg. Alle kinderen hebben recht op gezonde voeding en drinken. En ook het onderwijs heeft daar een verantwoordelijkheid in. Daarom moest het roer om op een school in de Tilburgse Vogeltjesbuurt. Althans dat vond de schoolleiding. “Weg met cola en gevulde koeken. Voortaan eten we fruit en drinken we water.”

Niet iedereen stond direct te juichen bij de nieuwe schoolregels.”Waar bemoeien ze zich mee. Ik maak zelf wel uit wat goed is voor mijn kind.” En: “Mijn kind lust geen water.” Of, nog krachtiger samengevat: “Water is voor honden.” Ergens schuurt het natuurlijk. Want is het echt de taak van een school te zorgen dat kinderen gezond eten en drinken? En kun je zulke zaken eigenlijk afdwingen?

Voor de duidelijkheid: het is niet vanzelfsprekend dat kinderen gezond eten en drinken. Ik denk dat de gemiddelde lezer van deze column zou schrikken van wat een puber in de schoolpauze in zijn hoofd stopt. Maar ook op de basisschool zijn broodtrommels met enige regelmaat gevuld met koek. En spoelen sommige kinderen hun lunch weg met blikjes energiedrank. Niet gek dus dat kinderen gemiddeld steeds zwaarder worden.

Voor mij is een school geen plaats waar alleen feitjes en kunstjes worden geleerd. Het is meer dan dat. Natuurlijk heeft een school een plaats in de opvoeding van kinderen. En bij opvoeden horen regels. Ik vind het niet zo gek dat een school afspraken maakt over wat er tijdens de pauze gegeten en gedronken kan worden. En wat voor traktaties er zijn toegestaan. Zeker niet omdat zulke regels aantoonbaar in het belang van kinderen zijn.

Weerstand valt te verwachten, wanneer je nieuwe regels invoert. Daar is niets vreemds aan. Daar valt mee te leven. Na een tijdje zijn nieuwe regels gewoon. En regels zijn toch niet het begin van een dialoog over gezondheid, voeding en (over)gewicht bij kinderen? Maar ze zijn het resultaat van een gesprek tussen ouders en leraren die al wat langer aan de gang is.

“Water is voor honden.” Ik kan er hartelijk om lachen. Het is een mooie oneliner. Maar als argument niet serieus te nemen natuurlijk. Wat mij betreft is een continu gesprek over gezondheid en opvoeding bij uitstek een taak van de school. Een goede school gaat dat gesprek niet uit de weg. En ja, uiteindelijk horen daar ook afspraken bij. Niks vreemds aan.