Aanbeveling 2017/1584 - Gecoördineerde respons op grootschalige cyberincidenten en -crises - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 239/36

Nu de onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van onze burgers en bedrijven, over sectoren en grenzen heen, groter is dan ooit tevoren, zijn het gebruik en de afhankelijkheid van informatie- en communicatietechnologieën fundamentele aspecten geworden van alle sectoren van de economische activiteit. De lidstaten en instellingen van de EU moeten goed voorbereid zijn op een cyberincident dat organisaties in meer dan één lidstaat of zelfs de hele Unie treft en dat de interne markt en, meer in het algemeen, de netwerk- en informatiesystemen waar de economie, democratie en samenleving van de Unie van afhankelijk zijn, ernstig kan verstoren.

Een cyberincident kan worden beschouwd als een crisis op het niveau van de Unie wanneer de verstoring die door het incident wordt veroorzaakt te groot is om door een getroffen lidstaat alleen te worden verholpen of wanneer de technische of politieke gevolgen voor twee of meer lidstaten zo wijdverspreid zijn dat tijdige coördinatie en respons op het politieke niveau van de Unie vereist zijn.

Cyberincidenten kunnen een ruimere crisis veroorzaken en gevolgen hebben voor activiteitensectoren die verder reiken dan netwerk- en informatiesystemen en communicatienetwerken; elke respons moet gebaseerd zijn op zowel cybergebonden als niet-cybergebonden risicobeperkende activiteiten.

Cyberincidenten zijn onvoorspelbaar en ontstaan en verspreiden zich vaak op zeer korte tijd; de getroffen entiteiten en degenen die verantwoordelijk zijn om op het incident te reageren en de gevolgen ervan te beperken, moeten hun respons dus snel coördineren. Bovendien blijven cyberincidenten vaak niet beperkt tot één bepaald geografisch gebied; ze kunnen zich gelijktijdig voordoen of razendsnel verspreiden over meerdere landen.

Een effectieve respons op grootschalige incidenten en crises op het gebied van cyberbeveiliging op het niveau van de EU vereist snelle en effectieve samenwerking tussen alle relevante belanghebbenden, en is afhankelijk van de paraatheid en capaciteiten van individuele lidstaten en van gecoördineerde gezamenlijke actie met de steun van de Unie. Het bestaan van vooraf vastgelegde en, in de mate van het mogelijke, goed ingeoefende samenwerkingsprocedures en -mechanismen, met duidelijk vastgestelde rollen en verantwoordelijkheden voor de belangrijkste actoren op nationaal en EU-niveau, is van essentieel belang om tijdig en effectief te kunnen reageren op incidenten.

In zijn conclusies (1) inzake de bescherming van kritieke informatie-infrastructuur van 27 mei 2011 heeft de Raad de EU-lidstaten verzocht „de samenwerking tussen de lidstaten te intensiveren en op basis van de nationale crisisbeheersingservaringen en -resultaten en in samenwerking met het Enisa te helpen bij de ontwikkeling van Europese samenwerkingsmechanismen bij cyberincidenten, die zullen worden uitgetest in het kader van de volgende CyberEurope-oefening in 2012”.

In haar mededeling uit 2016 „Versterken van het Europese cyberbeveiligingssysteem en bevorderen van een concurrerende en innovatieve cyberbeveiligingsbranche” (2) moedigt de Commissie de lidstaten aan de NIB-samenwerkingsmechanismen (3) maximaal te benutten en tevens de grensoverschrijdende samenwerking inzake de paraatheid voor een grootschalig cyberincident te versterken. Zij voegde eraan toe dat een gecoördineerde aanpak van de crisissamenwerking tussen de verschillende elementen van het...