Zalig kerstfeest

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op zondag 24 december 2017.

“Midden in de winternacht”, “Er is een kindeke geboren op aard, of “Stille nacht, heilige nacht.” Vrijwel iedereen kent die liederen. En het is fijn om ze samen te zingen. Zeker in een volle kerk. Gelovig of niet. Kerstmis is een feest van saamhorigheid. Het feest van hoop. We vieren dat het licht wint van de duisternis. Dat liefde sterker is dan de dood.

‘Fake news’ volgens sommigen. En in ieder geval niet relevant. De geboorte van een onschuldig kind als de belichaming van Gods liefde raakt ons niet altijd. Laat staan dat het ons in beweging brengt. God zal dan wel liefde zijn. Maar als we om ons heen kijken, dan is er van die liefde niet altijd veel te merken. Dus wat nou kerstmis! Voor velen is het geen fijne tijd. Eenzaam, zonder partner, ziek, in armoede. En extra schrijnend in vergelijking met de overvloed, de pracht en praal van ‘Coca Cola kerstmis.’

Tijdens de invasie van Normandië, op het einde van de Tweede Wereldoorlog, had een kerkje, ik ben het dorp vergeten, zwaar geleden onder een bombardement. Het beeld van Christus aan het kruis was van de muur geschoten. Soldaten vonden het beeld. En hingen het op aan een muur die nog overeind stond. Alleen de handen van Christus waren nergens meer te vinden. Een van de soldaten schreef met krijt een boodschap op het kruis. “Mijn handen, dat zijn jullie.”

De oude liederen zingen in een volle kerk, al dan niet bij kaarslicht, is een fijn begin van het kerstfeest. Althans dat vind ik. De teksten zijn voor een normaal mens niet altijd te volgen. Maar wat geeft het. Samen zingen verbindt. Het hoort erbij, is deel van een traditie. Maar als het daarbij blijft, en bij een goed gevulde tafel en een goed glas wijn, dan is kerstmis inderdaad ‘fake news’.

Het beeld van een kind van liefde dat geboren is in een stal en omringd wordt door beesten en ongewassen herders uit het veld, leert ons dat iedereen erbij hoort. Niet alleen de rijken, geleerden of vrome mensen. Maar iedereen. Dat dat niet vanzelfsprekend is, lijkt me helder. Of de boodschap van kerstmis ‘fake news’ is, daar zijn we zelf bij. De vraag is of wij voor elkaar in beweging komen. Onze handen gebruiken voor mensen die dat zo hard nodig hebben. Dan en alleen dan wint het licht van de duisternis. Zalig kerstfeest.