Gedelegeerde verordening 2017/2055 - Aanvulling van Richtlijn 2015/2366 wat betreft technische reguleringsnormen voor de samenwerking en uitwisseling van gegevens tussen bevoegde autoriteiten met betrekking tot de uitoefening van het recht van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 294/1

Teneinde samenwerking tussen bevoegde autoriteiten te versterken en een coherente en doelmatige kennisgevingsprocedure te verzekeren voor betalingsinstellingen die het recht van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting op grensoverschrijdende basis willen uitoefenen, dient het kader te worden uitgewerkt voor de samenwerking en uitwisseling van gegevens tussen bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst, waarbij de methode, middelen en wijzen van samenwerking worden vastgesteld, en met name de omvang en de verwerking van de te verstrekken gegevens, met inbegrip van gemeenschappelijke terminologie en standaardkennisgevingstemplates.

Met het oog op een gemeenschappelijke terminologie en standaardkennisgevingstemplates dient een aantal technische termen te worden omschreven om een duidelijk onderscheid te maken tussen verzoeken voor bijkantoren, voor diensten en voor agenten met betrekking tot betalingsinstellingen die hun werkzaamheden in een andere lidstaat willen verrichten.

De vaststelling van standaardprocedures met betrekking tot de taal en wijze van mededeling van paspoortaanvragen tussen bevoegde autoriteiten van lidstaten van herkomst en van ontvangst facilieert de uitoefening van het recht van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting en de doelmatige uitvoering van de betrokken taken en verantwoordelijkheden van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en van ontvangst.

Van bevoegde autoriteiten in lidstaten van herkomst dient te worden verlangd dat ze de gegevens die worden ingediend door de betalingsinstellingen die voornemens zijn diensten in een andere lidstaat aan te bieden, op hun juistheid en volledigheid beoordelen, teneinde de kwaliteit van de kennisgevingen van paspoorten te borgen. Met het oog daarop dienen de bevoegde autoriteiten in de lidstaten van herkomst betalingsinstellingen te informeren in welke specifieke opzichten kennisgevingen van paspoorten als onvolledig of onjuist worden beoordeeld, om het proces van vaststelling, mededeling en indiening van de ontbrekende of onjuiste elementen te vergemakkelijken. Voorts dient de beoordeling op volledigheid en juistheid een doelmatige kennisgevingsprocedure te verzekeren door duidelijk te bepalen dat de termijn van één maand en van drie maanden als bedoeld in, onderscheidenlijk, de eerste alinea van artikel 28, lid 2, en de eerste alinea van artikel 28, lid 3, van Richtlijn (EU) 2015/2366 aanvangt op de datum van ontvangst van een paspoortkennisgeving die gegevens bevat welke door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst als volledig en juist zijn beoordeeld.

Wanneer een procedure voor het beslechten van meningsverschillen tussen bevoegde autoriteiten van verschillende lidstaten is ingeleid, in overeenstemming met artikel 19 van Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad (2), dienen bevoegde autoriteiten...