Wethouder Wagemakers - Hoofdinhoud
Wat lees ik nu op twitter? En niet veel later op de site van het Brabants Dagblad en D-tv? “Gé Wagemakers komt niet meer terug als wethouder. Ook niet als de VVD de komende periode in de coalitie zou komen. Ik hoor er van op. En toch ook niet. Ik vind het een dapper besluit van een bijzondere man.
“Durven door te doen”. Zo heette het vorige coalitie akkoord. Een slogan die misschien niet door Gé is bedacht. Ik weet dat niet meer. Maar een slogan die hem op het lijf geschreven is. Geen bange man die Gé. Een man met plannen en initiatieven. Een beetje impulsief soms. Een mens van daden. Soms is dat lastig. Vaak is dat mooi.
Ooit organiseerde het CDA-Oss een CDA-café. Er zou gesproken worden over de ontwikkelingen rondom het stadscentrum. “Ik moet niet alles prijs geven. En een beetje op mijn woorden letten,” fluisterde Gé me vlak voor de bijeenkomst toe. Om vervolgens alles, maar dan ook alles te vertellen. Het Brabants dagblad stond er drie dagen vol mee. Het werd een geweldige avond.
Toen de vluchtelingen crisis aanbrak, en ook Oss gevraagd werd haar steentje bij te dragen door een noodopvang te openen in het oude belastingkantoor, zou ik in de publiekshal buurtbewoners en belangstellenden toespreken. Ik vond dat spannend. Gé stond naast me op het podium. “Ik laat jou daar niet alleen staan.” En zo was het. Niet bang. Samen met de kop in de wind.
Rondom vluchtelingen hebben we samen het een en ander meegemaakt. Dat waren belevenissen op zich. Avonden in Herpen. Middagen in de Jonkers van Oss straat. Ik zal het allemaal niet snel vergeten. Geen bange man die Gé. Een man met humor. Een man ook met soms relatief weinig tact. Het wethouder zijn is geen gemakkelijke opgave. Het eist veel van je en van je privé leven. Daar wordt soms wel wat gemakkelijk over gedacht.
Gé is een man van actie. Een man van plannen en initiatieven. Een man die veel voor Oss voor elkaar heeft gebokst. Een man met tekortkomingen ook. Zoals wij allemaal. Ook daar liep hij als wethouder niet voor weg. “Ik ben zo ik ben.” En zo is het maar net. Ik vind het een dapper besluit niet meer terug te keren als wethouder mocht de kans zich voor doen. Dik respect voor een bijzondere lieve, aparte en ook dappere man.