Oppositie erg kritisch over nieuwe Osse college

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op zaterdag 9 juni 2018.

Het schijnt dat de Osse oppositie erg kritisch is over het nieuwe college en het coalitieakkoord. Dat lees ik op D-TV. Dat is geen nieuws. Dat is een ongeschreven regel. Oppositiepartijen horen kritisch te zijn. En aan het begin van een periode de toon te zetten. Dat doen ze dan ook. “Geen vrouwen in het college, te veel mensen uit de dorpen en teveel persoonlijke belangen bij het benoemen van wethouderskandidaten.” Inhoudelijke kritiek is in de berichtgeving minder dominant. Maar in mijn ogen zeker zo waardevol.

De SP is “bevreesd voor Oss”. En wel omdat veel bestuurders uit de dorpen komen. En vindt het ook jammer dat er geen vrouwelijke bestuurders zijn aangewezen. De PvdA sluit zich daarbij aan. “Bovendien lijken persoonlijke belangen zwaar te hebben gewogen bij het aanwijzen van wethouderskandidaten.” En LOF spreekt onomwonden over een “instabiele VVD-vertegenwoordiging en een wethouder die zijn ziel verkoopt voor het pluche.” Als dit de toon van de oppositie wordt, dan kunnen de wethouders hun borst nat maken. Nog los van de inhoud.

Inhoudelijke kritiek is er ook. En ook die is kraakhelder. Zo vraagt Groen Links terecht aandacht voor de gespecialiseerde jeugdzorg en de WMO. En legt D’66 de vinger op de zere plek: “Laaghangend fruit is geplukt. Maar de zware onderwerpen hangen nog boven de markt. Daar lijken geen afspraken over te zijn gemaakt.” Aan het begin van een nieuwe periode wordt de toon gezet. Keiharde oppositie mag. Die is zelfs nodig. Maar wat mij betreft het liefst op inhoud. Inderdaad. Hard op de inhoud, zacht op de relatie.

Het is een cliché, ik geef het toe. Maar uiteindelijk had de heilige Ambrosius rond het jaar 400 groot gelijk, toen hij zei dat een mens uiteindelijk meer bereikt met een druppel honing dan met een liter azijn. Ik hoop dat de nieuwe Osse coalitie open staat voor dualisme en een constructieve oppositie. Want de uitdagingen zijn groot. Ruimte voor verbetering is er altijd. Binnen het sociale domein en daar buiten. En ik hoop op een felle maar faire oppositie die de coalitie en de individuele wethouders beoordeelt op inhoud. In het belang van Oss.