Beschermd wonen kost geld

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op dinsdag 26 juni 2018.

Stel je hebt een goede baan. Maar het gaat niet goed met je. Het gaat zelfs zo slecht dat je (tijdelijk) niet zelfstandig wonen kunt. Vanwege je problemen raak je bovendien je baan kwijt. En daalt je inkomen dus flink. Gelukkig kun je terecht bij een zorginstelling. Daar kun je ‘beschermd’ wonen. Daarvoor moet je wel betalen. En de hoogte van het bedrag dat je betalen moet is afhankelijk van je inkomen. Je inkomen van twee jaar geleden…. Dat is een probleem. Je moet veel betalen. Maar je hebt weinig geld.

Gisteren was ik op werkbezoek bij Philadelphia-Zorg in Tilburg. Het mooiste aan zulke werkbezoeken zijn altijd de gesprekken met cliënten / bewoners. Natuurlijk zijn rondleidingen nuttig en leuk. En natuurlijk ben ik benieuwd naar de visie van een instelling, hun boekhouding en hun verhouding met gemeenten, zorgverzekering en Rijksoverheid. En zeker wil ik weten welke wet- en regelgeving hen helpt of in de weg zit. Maar het gaat om de mensen, om de bewoners. En wat zij zeggen is meestal zeer waardevol.

Een ding is duidelijk. Onder de bewoners van het huis in Tilburg zijn financiën een heet hangijzer. Niemand heeft het daar breed. En velen hebben het financieel behoorlijk zwaar te halen. Dan maakt de hoogte van de huur of een eigen bijdrage best veel uit natuurlijk. Voorlopig heb ik er nog geen waardeoordeel over hoor. Misschien is er heel goed over nagedacht en past alles precies. Maar na zo’n werkbezoek vraag je je toch het een en ander af. Niet zo lang geleden is de Wajong-uitkering van 75 naar 70% van het minimumloon gegaan. Heeft dat invloed op de hoogte van de woon- en zorglasten? En waarom wordt die eigen bijdrage eigenlijk berekend over een inkomen dat je misschien helemaal niet hebt? Werk aan de winkel dus. Wordt vervolgd.