Zwart gemaakte hoofden - Hoofdinhoud

Ik voelde me na het lezen van zijn bericht langzaam misselijk worden. Is dit de wereld waarin we willen leven? Willen we echt ieder greintje gezond verstand uitschakelen? En onze wereld slechts bekijken door een juridische bril? Lees verder en val van je stoel van verbazing…..

In de trein, nog een beetje moe van een lange nacht stemmingen in de Tweede Kamer, kreeg ik een bericht van een emotionele gezinshuis ouder. Het was net vakantie. Maar een narrig gevoel, overgehouden van de avond tevoren, overheerste duidelijk. Een van de kinderen die bij hem woonde had die avond afscheid genomen van zijn school voor speciaal onderwijs.

De jongen had het naar zijn zin gehad op school. En veranderingen zijn sowieso al best moeilijk voor hem. De school was een baken van stabiliteit geweest in een verder roerige periode in het leven van de jongen. Een mooie avond ter afsluiting zou goed zijn. Helaas mochten er in verband met privacy die avond geen foto’s gemaakt worden…

Op het einde van de avond kregen de kinderen een verrassing mee. Een doos vol herinneringen aan school. In die doos zaten ook foto’s die in de loop van de jaren genomen waren. Helaas waren in verband met de privacy alle hoofden van mensen op de foto zwart gekleurd. Laat dat eens tot je doordringen. Een doos vol herinneringen. Maar de gezichten van mensen die veel voor je betekende zijn uitgewist.

Ik heb het drie keer nagevraagd. “Dit kan toch niet waar zijn? Zo gek zijn we toch niet geworden met zijn allen?” Jawel dus. Het zal ook met de vermoeidheid te maken hebben. Maar dit soort verhalen maakt me verdrietig. En tijdelijk wat minder optimistisch over de menselijke soort. Alsjeblieft, laten we niet ieder greintje verstand uitschakelijk en de wereld slechts zien door een kille juridische bril. Om ziek van te worden.