Op kamp met de scouts - Hoofdinhoud

Het was best ver. En het was zeker vroeg vanmorgen. Maar ik kon bijna niet wachten om onze dochter op te halen van haar weekje kamp met de scouts van de Titus Brandsmagroep uit Oss. Het was een prachtig kampterrein in Bentveld dichtbij Zandvoort. En de reis meer dan waard. Bij aankomst werden de ouders opgewacht door Onno. Een reus van een vent met een bulderende lach en een woeste baard. Bijna niet te geloven dat ik zijn leiding was toen hij met scouting begon…

In de auto terug naar Oss kwamen de verhalen. Langzaam, dat wel. Eerst moest het besef nog doordringen dat het kamp voorbij was en de ‘vakantie’ begonnen. Maar op de achterbank, samen met medescout en buurmeisje knabbelend uit een zak doritos chips (Het was een uur of tien ‘s morgens 😳😳.) kwamen de verhalen vlug op gang. En vertelden ze honderduit over de spellen die ze speelden, de avonturen die ze beleefden en vooral de mensen waarmee ze een week hadden doorgebracht.

Ik weet het. Ik schrijf ieder jaar een blogje zoals deze. Omdat ik ieder jaar weer besef hoe geweldig scouting is voor kinderen. En voor onze dochter in het bijzonder. En hoe dankbaar ik ben dat er nog altijd jonge mensen te vinden zijn die hun vrije tijd steken in het begeleiden van kinderen. Het ontroert me. En ik mis de tijd dat ik zelf welp, scout, leider of kookstaf was wel. Maar het is goed zo. Ik geniet enorm van haar verhalen. En gun ieder kind weekjes kamp om grenzen te verleggen en onvergetelijke ervaringen op te doen met mooie en zeer verschillende mensen. Scouting is geweldig en dat blijft zo.