Dat moet veiliger - Hoofdinhoud
Nog maar nauwelijks bekomen van de schrik en met gebroken kaak en pols, voert de zeven jarige Seth uit Tilburg actie. Zondag tuimelde de jongen achterover van de ingang van een fietsenstalling. Van zo’n 3,5 meter hoogte. Nu roept hij de gemeente Tilburg in een video op om de plek veiliger te maken. “Seth en zijn vader verwijten de gemeente niet dát het gebeurd is. Maar ze hopen wel dat het in de toekomst kan worden voorkomen.” Dat schrijft het Brabants Dagblad.
Dat moet enorm schrikken zijn geweest. Een val van 3,5 meter op je hoofd. Dat had heel anders kunnen aflopen. De jongen had inderdaad dood kunnen zijn. Of zwaar letsel kunnen oplopen. Logisch dus dat de gemeente opgeroepen wordt iets te doen aan deze blijkbaar gevaarlijke plek. Als het kalf (bijna) verdronken is dempt men de put zullen we maar zeggen. Of is dat toch niet zo logisch? En is dat bij nader inzien toch niet zo vanzelfsprekend.
Gelukkig is alles relatief goed afgelopen. En komt het met de kleine Seth wel goed. Hij was met zijn ogen dicht achteruit het ding opgelopen. Net zo lang tot hij viel. Dat was achteraf niet zo slim. Zelf zoekt hij het gevaar voorlopig niet meer op. Toch kijkt de vader van Seth ook naar de gemeente. Want “als een kind van 1,25 meter er zo op kan klimmen, moet er iets aan gedaan worden.”
Ik kom niet uit Tilburg. Ik ken de situatie niet. Misschien is het inderdaad verstandig de ingang van de fietsenstalling een beetje aan te passen. Maar vanzelfsprekend is dat niet. Ongelukken gebeuren. Zeker wanneer kinderen met de ogen dicht op 3,5 meter hoogte achteruit over fietsenstallingen lopen. Dat moet je gewoon niet doen. Niemand gunt kinderen een gebroken kaak of pols. Laat staan erger. Maar te voorkomen is dat niet.
Laten we eerlijk zijn. Vrijwel ieder kind klimt graag. Meestal gaat dat goed. Soms gaat dat fout. Natuurlijk wijzen ouders kinderen op gevaren. En even natuurlijk luisteren kinderen niet altijd. En zoeken ze de grenzen op. Dat valt niet te voorkomen. Ook al proberen we dat steeds meer. Er zijn voorbeelden genoeg van doorgeslagen regeldrift. En willen we echt leven in een wereld waarin niets meer staat “waar een kind van 1,25 meter zo op kan klimmen?”
Vaak gaat het zo. Er gebeurt iets naars. Zoals een kind dat bijna doodvalt van een fietsenstalling. Een emotionele oproep zorgt er voor dat alles uit de kast gehaald wordt om herhaling te voorkomen. Vervolgens komen er aanpassingen aan die fietsenstalling. En nieuwe regels voor ‘objecten in de openbare ruimte’. Regels waar in staat dat kinderen van 1,25 meter er niet op moeten kunnen klimmen bijvoorbeeld. Dat noemen we de ‘risico regelreflex’. En aan die nieuwe regels gaan we ons houden ook. Kunnen we daarna klagen dat de overheid zo betuttelend werkt.