Spannend? Dat moet ook

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op zaterdag 29 september 2018.

“Verschillende scholen organiseren een schoolkamp(je) vanaf groep 3. Gebeurt dit bij jullie op de basisschool ook? Geef jij je kind met traanogen mee aan de juf/meester omdat je kind heimwee heeft of nog nooit uit logeren is geweest? Of zijn kinderen uit groep 3 oud genoeg? Voor een artikel horen we graag in de reacties hoe jullie hier over denken!” Deze oproep deed RTL4. De reacties waren duidelijk. “Op kamp in groep 3? Over mijn lijk. Misschien in groep 8. Maar liever helemaal niet.”

Natuurlijk kunnen kinderen van zes en zeven jaar best een nachtje weg. Bij scouting gebeurt dat met grote regelmaat. Kinderen vinden dat over het algemeen spannend en leuk. Papa’s en mama’s vinden het vaak enger dan de kinderen. “Eigenlijk best erg”, schreef een scoutingleidster onder het artikel, als reactie op zoveel ‘overbezorgde ouders’. “Eigenlijk is het best erg dat zoveel ouders hun kinderen blijkbaar beperken in hun doen en laten. En ze niets meer mogen zodra het een beetje spannend dreigt te worden.”

Ik was nog net geen zeven toen ik als welpje voor het eerst een week op zomerkamp ging. Natuurlijk was dat spannend. Het kamp was geweldig. Onvergetelijk zelfs. Als kind genoot ik van kampen. Als leider en later als kookstaf zeker niet minder. Hoe meer avontuur hoe beter. Dat vond ik toen. Dat vind ik nu. En gelukkig vindt onze dochter dat ook. Tijdens het eten verwoorde ze het als volgt. “Natuurlijk is het op kamp soms vermoeiend, spannend of zwaar. Daar komen juist de mooiste verhalen van.”

Sommige ouders stellen zich de meest verschrikkelijke dingen voor bij een kamp. Dat blijkt wel uit hun reacties. Kinderen die te veel prikkels zouden krijgen, te weinig zouden slapen en het eten niet lekker zouden vinden. En een nachtje zonder ouders, dat is toch eng? Deels hebben ouders ook gelijk. Natuurlijk komen kinderen gesloopt thuis na een kamp. Natuurlijk zitten ze vol met indrukken en verhalen. En zeker zullen ze niet al het eten lekker hebben gevonden. (Al hebben ze het wel gegeten want er was niks anders.) En zo hoort het ook. Uitdagingen horen er bij. Daar worden kinderen groot van.

Meer over ...