Solliciteren

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op vrijdag 8 maart 2019.

Jullie zijn de eerste die het horen. Ik ga solliciteren. Nee, ik blijf gewoon in de Tweede Kamer. Maar op maandag en vrijdag kan ik nog wel wat tijd vrij maken. Ik ben geknipt voor de baan. Ik heb veel contacten in jeugdzorg, het onderwijs en bij gemeenten. Ik kan (vind ik zelf) overtuigend spreken. En ik vind het ook niet vies om geld te verdienen. Kortom, ik ben de ideale sollicitant. Ik word salesmanager bij een zorginstelling!

Ja, ik wist ook niet dat zo’n functie überhaupt bestond. Toch is dat zo. Als je oplossingen verkoopt, dan moet je de problemen wel vinden natuurlijk. En daar word ik verantwoordelijk voor. Ik ben veel op pad om (potentiële) klantrelaties (IB-ers van het PO, zorgcoordinatoren van het VO, wijkteams en jeugd- en huisartsen) in mijn regio’s te bezoeken. De arbeidsvoorwaarden zijn al redelijk. Maar als ik mijn targets haal (lees meer patiënten binnen hengel), dan zijn ze gewoon goed. Ik schrijf vandaag nog een brief.

Voor mij is het niet moeilijk om mijn targets te halen. Al helemaal niet omdat ik door mijn ervaring als wethouder heel precies uit kan leggen dat de door ons geboden zorg helemaal geen geld kost. Ik kan scholen en ouders leren hoe ze de informatie op zo’n manier kunnen aanleveren dat de gemeente verplicht is (of zich verplicht voelt) te betalen. De screening van leerlingen op een school mag ik gratis aanbieden. Dat vinden scholen fijn. En ik ook. Want zo vind ik veel meer patiënten. Ik bedoel klanten.

In de markt voor jeugdzorg zit nog veel groei. Zeker, er zijn ouderwetse huisartsen en IB-ers, die al die diagnoses onzin vinden. Deels hebben ze gelijk natuurlijk. Maar zonder diagnose moeten ouders zelf betalen voor onze huiswerkbegeleiding. Veel huisartsen zijn wel bereid te luisteren naar ouders die geholpen willen worden. En voor scholen is het ook goed. Een goede zorgstructuur met behulp van onze professionals is zo opgezet. En dat trekt leerlingen. Ik kan zelfs een inloopspreekuur regelen op school, waar ouders die vermoeden dat hun kind dyslectisch is of ADHD heeft of iets met autistisme, gewoon kunnen binnenlopen. Dan kijken we samen wat de mogelijkheden zijn.

Ik weet het, dit klinkt niet erg realistisch allemaal. Maar de vacature bestaat. En ik ben zelfs in het bezit van interne stukken van het zorgbedrijf, waardoor ik me uitstekend zal kunnen voorbereiden. Natuurlijk ga ik daar niet echt werken. Maar ik ga wel echt solliciteren. Ik ben benieuwd naar hun verhaal.