Werklozen Amsterdam moeten op gesprek komen

Met dank overgenomen van W.P.H.J. (René) Peters i, gepubliceerd op woensdag 22 mei 2019.

Groot nieuws. Dat moet in de krant. Amsterdam gaat alle 40.000 Amsterdammers met een bijstandsuitkering oproepen voor een gesprek. Zo probeert men er achter te komen wie ze zijn, wat ze kunnen en wat ze nodig hebben om aan het werk te komen. Wethouder Groot Wassink verwacht er veel van: “Een grote groep werklozen hebben we al lang niet meer gezien of gesproken. We weten van sommigen niet eens wat hun opleidingsniveau is. Dat is echt niet goed.”

In al zijn eenvoud is het een briljant plan natuurlijk. Maar wel een beetje apart dat men daar niet eerder aan gedacht heeft. Wie mensen aan het werk wil helpen moet ze wel eerst kennen. Natuurlijk was dat al lang de bedoeling. Maar nu, op het hoogtepunt van de krapte op de arbeidsmarkt, begint ook Amsterdam. En trekt ook nog eens flink geld uit om hen verder te helpen. Natuurlijk is dat aan de late kant. Maar beter laat dan nooit.

In tijden van crisis is het moeilijk om mensen die al langer in de bijstand zitten aan werk te helpen. Er zijn al niet veel vacatures. En mensen die, hoe je het ook went of keert, een afstand tot de arbeidsmarkt hebben opgelopen, worden dan meestal niet als eersten aangenomen. Het is dan niet zo vreemd dat gemeenten hun schaarse middelen vooral inzetten om mensen die relatief gezien kansrijk zijn aan het werk te helpen.

Sinds de invoering van de participatiewet in 2015 hebben gemeenten de expliciete taak bijstandsgerechtigden aan het werk te helpen. De gemeente Amsterdam dus. Al in 2015 groeide de economie. Het aantal vacatures is sinds die tijd blijven stijgen. Ik vind eigenlijk dat van gemeenten verwacht mag worden hun mensen in beeld te hebben. En daar niet nu pas mee te beginnen. Daarom heb ik samen met Chantal Nijkerken - De Haan (VVD) de volgende vragen gesteld aan staatssecretaris Van Ark.

  • Heeft u kennis genomen van het bericht dat alle 40.000 Amsterdammers met een bijstandsuitkering een oproep krijgen voor een gesprek, waarin wordt bekeken wat ze willen, wat ze kunnen en wat ze nodig hebben om aan het werk te komen? 1)
  • Wat vindt u van dit bericht gegeven het feit dat gemeenten al sinds de invoering van de Participatiewet in 2015 de taak en de instrumenten hebben om mensen met een bijstandsuitkering aan het werk te helpen?
  • Zijn er meer gemeenten bij u bekend die nu pas een gesprek aangaan met hun bijstandsgerechtigden en op het hoogtepunt van krapte op de arbeidsmarkt gaan beginnen met het in beeld brengen van bijstandsgerechtigden?
  • Zo ja, kunt u een overzicht geven van de gemeenten die net als Amsterdam tot nu toe kennelijk geen gebruik maken van de middelen die de Participatiewet hen biedt om mensen via een gesprek en maatwerk aan het werk te helpen?
  • Zo nee, bent u bereid te onderzoeken of er nog meer gemeenten zijn die hun delegatietaak waar het de Participatiewet aangaat tot nu toe niet serieus hebben opgepakt?