Engelen bestaan - Hoofdinhoud

Soms kan het ongemakkelijk voelen, omdat je ineens in de belangstelling staat. Een compliment aanvaarden is zo makkelijk nog niet. Maar dat geldt ook voor een complimentje geven. Misschien komt dat door onze calvinistische volksaard?

Als kind al werd ik door de dominee onderwezen over de woorden uit Jacobus 3. Daar gaat het over je tong. Met je tong kun je een brand veroorzaken. Let op wat je zegt! Met onze tong, met onze woorden kunnen we mensen pijn doen. Maar we kunnen ook kiezen voor zegenende woorden, voor woorden die opbouwen en mensen tot bloei brengen. Met een compliment, of iemand oprecht een moment van aandacht geven, je waardering uitspreken. Wanneer is het de laatste keer dat ik dat heb gedaan?

Als Kamerlid van de ChristenUnie krijg ik veel ongevraagde woorden van mensen. Mail en sociale media nodigen daar kennelijk toe uit. Veel scheldwoorden, maar gelukkig ook woorden van dank of waardering. Ook midden op straat of in een andere openbare ruimte kan ik zomaar worden aangesproken.

Zo zat ik onlangs in de trein naar Utrecht, in een verder lege coupé, toen de conducteur mij aansprak: “Zo, op weg naar Den Haag?” Eerlijk is eerlijk. Ik moest nog veel stukken lezen voor de fractievergadering en zat helemaal niet te wachten op een praatje. Hij vervolgde: “Ik herken u natuurlijk... ik ben ook christen.”

Ik vroeg me af waar dit gesprek heen zou gaan en probeerde wijzend op mijn onhandige mondkapje en vriendelijk knikkend het gesprek kort te houden. Maar dat gebeurde niet. De conducteur had het op z’n hart om de eerste verzen uit Psalm 27 voor mij te lezen. Of dat mocht?

“De Heer is mijn licht, mijn behoud, wie zou ik vrezen? ... Wijs mij uw weg, Heer, leid mij op een effen pad ... Wacht op de Heer, wees dapper en vastberaden ...” Uiteindelijk las hij de hele Psalm. Daar werd ik stil van. Zomaar iemand die op je pad komt om in politiek roerige tijden deze woorden te laten horen.

Beste conducteur, ik weet niet hoe je heet, maar ik wil je nog heel hartelijk bedanken voor deze bemoedigende woorden. Woorden van zegen, die ik ook met m’n collega’s gedeeld heb.

‘Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten, maar de echo ervan duurt eindeloos.’ Dit is een uitspraak van moeder Teresa, die we als gezin hebben laten afdrukken op onze nieuwjaarsgroet voor onze familie en vrienden. We leven in verwarrende tijden, met een pandemie, de bestorming van het Capitool, een klimaat- en biodiversiteitscrisis.

Temidden van al die chaos om ons heen is het mooi om te laten weten dat je de ander ziet, door een compliment of woord van aandacht. Of door een bemoediging uit Gods woord. Om zo een beetje hoop in deze wereld te brengen.