Verordening 2023/839 - Wijziging van Verordening (EU) 2018/841 wat betreft het toepassingsgebied, vereenvoudiging van de rapportage- en nalevingsvoorschriften, en vaststelling van de streefcijfers voor de lidstaten voor 2030, en van Verordening (EU) 2018/1999 wat betreft verbetering van monitoring, rapportage, het volgen van de vooruitgang en beoordeling - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 107/1

De Overeenkomst van Parijs, die op 12 december 2015 is gesloten in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) (de “Overeenkomst van Parijs”), is op 4 november 2016 in werking getreden. De partijen bij de Overeenkomst van Parijs zijn overeengekomen de stijging van de wereldwijde gemiddelde temperatuur ruim onder 2 °C boven het pre-industriële niveau te houden, en inspanningen voort te zetten om de stijging te beperken tot 1,5 °C boven dit pre-industriële niveau. Die toezegging is versterkt door de goedkeuring, in het kader van het UNFCCC, van het klimaatpact van Glasgow op 13 november 2021, waarin de Conferentie van de Partijen bij het UNFCCC, die als vergadering van de partijen bij de Overeenkomst van Parijs fungeert, erkent dat de gevolgen van de klimaatverandering veel geringer zullen zijn bij een temperatuurstijging van 1,5 °C in plaats van 2 °C, en besluit de inspanningen voort te zetten om de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 °C.

In zijn mondiaal evaluatieverslag 2019 over biodiversiteit en ecosysteemdiensten heeft het intergouvernementeel platform voor biodiversiteit en ecosysteemdiensten (IPBES) de recentste wetenschappelijke bewijzen verstrekt over de aanhoudende wereldwijde achteruitgang van de biodiversiteit. Met de mededeling van de Commissie van 20 mei 2020“EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 — De natuur terug in ons leven brengen” (de “EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030”) wordt de ambitie van de Unie in verband met de bescherming en het herstel van de biodiversiteit en goed werkende ecosystemen opgevoerd. Bossen en gezonde bodems zijn niet alleen extreem belangrijk voor de biodiversiteit, maar ook voor de zuivering van lucht en water, koolstofvastlegging en -opslag en de verschaffing van houtproducten van duurzame oorsprong die lang meegaan. De aard en de functie van bossen lopen sterk uiteen in de Unie, en bepaalde soorten bossen zijn kwetsbaarder voor klimaatverandering doordat zij directe gevolgen ervan ondervinden zoals droogte, door temperaturen veroorzaakte bossterfte of verandering van de ariditeit. Ontbossing en bosdegradatie dragen bij tot de wereldwijde klimaatcrisis omdat ze broeikasgasemissies doen toenemen door onder meer de daarmee gepaard gaande bosbranden, en zo koolstofputten definitief doen verdwijnen, de klimaatbestendigheid van de getroffen gebieden verminderen en hun biodiversiteit aanzienlijk doen afnemen.

Organische koolstof in de bodem en koolstofreservoirs van dood hout, waarvan een groot deel de koolstofreservoirs van de bodem zal aanvullen, zijn ook bijzonder belangrijk voor een aantal rapportagecategorieën, voor zowel klimaatactie als de bescherming van de biodiversiteit. In de mededeling van de Commissie van 16 juli 2021 over een nieuwe EU-bosstrategie voor 2030 (de “Nieuwe EU-bosstrategie voor 2030”) en in de mededeling van de Commissie van 17 november 2021...