Verordening 2023/2667 - Wijziging van Verordeningen (EG) nr. 767/2008, (EG) nr. 810/2009 en (EU) 2017/2226 van het Europees Parlement en de Raad, Verordeningen (EG) nr. 693/2003 en (EG) nr. 694/2003 van de Raad en de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen wat betreft de digitalisering van de visumprocedure - Hoofdinhoud

Publicatieblad

van de Europese Unie

NL

Serie L

2023/2667

7.12.2023

Het gemeenschappelijk beleid van de Unie inzake visa is een integrerend onderdeel van de totstandbrenging van een ruimte zonder binnengrenzen. In de mededeling van de Commissie van 14 maart 2018 getiteld “Aanpassing van het visumbeleid aan nieuwe uitdagingen” kwam het concept van “e-visa” aan de orde en werd een haalbaarheidsonderzoek aangekondigd naar digitale visumprocedures, evenals het voornemen om ter voorbereiding van toekomstige voorstellen opties te onderzoeken en proefprojecten te stimuleren. Bij de herziening van de Visumcode (3) in 2019 spraken het Europees Parlement en de Raad uitdrukkelijk het streven uit om in de toekomst een gemeenschappelijke oplossing te ontwikkelen die het mogelijk maakt om aanvragen voor een Schengenvisum online in te dienen en daarbij ten volle gebruik te maken van recente juridische en technologische ontwikkelingen.

Deze verordening is in overeenstemming met het beleid van de Unie om modernisering en digitalisering van overheidsdiensten te bevorderen, en met de mededeling van de Commissie van 9 maart 2021 getiteld “Digitaal kompas 2030: de Europese aanpak voor het digitale decennium”. Sinds de inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 810/2009 van het Europees Parlement en de Raad (4) in 2010 en de ingebruikname van het Visuminformatiesysteem (VIS) in 2011 ingevolge Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad (5) is de context waarin het visumbeleid wordt uitgevoerd aanzienlijk veranderd. Daarnaast bieden belangrijke technologische ontwikkelingen nieuwe mogelijkheden om de aanvraagprocedure voor een Schengenvisum soepeler en doeltreffender te maken voor onderdanen van derde landen, en kostenefficiënter te maken voor de lidstaten.

Tijdens de COVID-19-pandemie werden er wereldwijd minder Schengenvisa aangevraagd en afgegeven, deels omdat het moeilijk was om visumaanvragers in consulaten en in visumaanvraagcentra te ontvangen, en dit was voor de lidstaten aanleiding om de Commissie op te roepen haar werkzaamheden in verband met de digitalisering van visumprocedures te versnellen.

Volgens het nieuwe migratie- en asielpact, dat op 23 september 2020 door de Commissie werd gepresenteerd, moet de visumprocedure uiterlijk in 2025 volledig zijn gedigitaliseerd, met een digitaal visum en de mogelijkheid om online een visum aan te vragen.

Hoewel de behandeling van visumaanvragen al voor een deel is gedigitaliseerd, waarbij aanvragen en beslissingen in het VIS worden ingevoerd, is dat nog niet het geval voor twee belangrijke stappen: de visumaanvraagprocedure en de afgifte van het visum aan de aanvrager in de vorm van een visumsticker. De stappen die nog op papier plaatsvinden, zijn belastend voor alle belanghebbenden, in het bijzonder voor de autoriteiten van de lidstaten die visa afgeven en voor visumaanvragers. De lidstaten zijn zich bewust van die lasten en...