Overwegingen bij COM(2009)216 - Standpunt van de EG in de Organisatie voor de instandhouding van zalm in de Noord Atlantische Oceaan

Dit is een beperkte versie

U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.

 
dossier COM(2009)216 - Standpunt van de EG in de Organisatie voor de instandhouding van zalm in de Noord Atlantische Oceaan.
document COM(2009)216 NLEN
datum 5 mei 2009
 
(1) In artikel 33 van het EG-Verdrag juncto artikel 32 daarvan is bepaald dat het gemeenschappelijk visserijbeleid onder meer ten doel heeft de voorziening veilig te stellen. Bij Verordening (EG) nr. 2371/2002[1] is bepaald dat de Gemeenschap de voorzorgsaanpak dient te volgen bij het nemen van maatregelen die erop zijn gericht de levende aquatische hulpbronnen te beschermen en in stand te houden, voor een duurzame exploitatie van die hulpbronnen te zorgen en het effect van visserijactiviteiten op de mariene ecosystemen zo gering mogelijk te houden. Die verordening bepaalt eveneens dat de Gemeenschap streeft naar de geleidelijke tenuitvoerlegging van een op het ecosysteem gebaseerde aanpak van het visserijbeheer, en dat zij ernaar streeft bij te dragen tot doelmatige visserijactiviteiten binnen een economisch levensvatbare en concurrerende visserij- en aquacultuursector, daarbij zorgend voor een redelijke levensstandaard voor degenen die van visserijactiviteiten afhankelijk zijn en rekening houdend met de belangen van de consumenten.

(2) Bij Besluit 82/886/EEG[2] heeft de Europese Gemeenschap het Verdrag inzake de instandhouding van zalm in de Noord-Atlantische Oceaan goedgekeurd waarbij de Organisatie voor de instandhouding van zalm in de Noord-Atlantische Oceaan (NASCO) is ingesteld. NASCO telt drie regionale commissies die regelgevende maatregelen kunnen vaststellen voor de onder het verdrag vallende zalmbestanden. Deze maatregelen kunnen bindend worden voor de Gemeenschap.

(3) Overeenkomstig artikel 300, lid 2, tweede alinea, van het EG-Verdrag wordt het standpunt dat de Gemeenschap inneemt in lichamen die in het kader van regionale visserijakkoorden zijn opgezet en die besluiten met rechtsgevolgen dienen te nemen – met uitzondering van besluiten tot aanvulling of wijziging van het institutionele kader van het betrokken akkoord – vastgesteld bij een besluit dat door de Raad op basis van een voorstel van de Commissie met gekwalificeerde meerderheid van stemmen moet worden genomen.