Verordening 2018/1541 - Wijziging van de Verordeningen (EU) nr. 904/2010 en (EU) 2017/2454 wat betreft maatregelen ter versterking van de administratieve samenwerking op het gebied van de btw - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 259/1

Het huidige systeem voor de belasting van het handelsverkeer tussen de lidstaten is gebaseerd op een in 1993 ingevoerde overgangsregeling, die niet meer bij de tijd is en gevoelig is voor fraude in het kader van een in hoge mate complex stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (btw). In oktober 2017 heeft de Commissie een wetgevingsvoorstel gedaan waarin zij de krijtlijnen heeft getrokken voor een definitief btw-stelsel voor de grensoverschrijdende b2b-handel tussen de lidstaten, waarbij grensoverschrijdende leveringen zouden worden belast in de lidstaat van bestemming. Aangezien het verscheidene jaren kan duren voordat dit definitieve btw-stelsel voor de handel binnen de Unie volledig ten uitvoer is gelegd, moeten op korte termijn maatregelen worden genomen om grensoverschrijdende btw-fraude doeltreffender en sneller te bestrijden. Het verbeteren en vereenvoudigen van de instrumenten voor administratieve samenwerking, in het bijzonder Eurofisc, is ook van groot belang om btw-fraude in het algemeen te bestrijden en het vertrouwen tussen de belastingautoriteiten te versterken voordat het definitieve btw-stelsel wordt ingevoerd.

Een administratief onderzoek is vaak nodig om btw-fraude te bestrijden, in het bijzonder wanneer de belastingplichtige niet gevestigd is in de lidstaten waar de belasting verschuldigd is. Om een goede handhaving van de btw te garanderen en om dubbel werk en administratieve lasten bij de belastingautoriteiten en de bedrijven te voorkomen, moet, wanneer ten minste twee lidstaten een administratief onderzoek nodig achten naar de bedragen die zijn aangegeven door een belastingplichtige die niet op hun grondgebied gevestigd is maar die daar wel belastbaar zijn, de lidstaat waar de belastingplichtige gevestigd is het onderzoek verrichten, tenzij die lidstaat in staat is de gevraagde inlichtingen te verstrekken. De verzoekende lidstaten moeten paraat staan om de lidstaat van vestiging bij te staan door actief deel te nemen aan het onderzoek. Aangezien het mogelijk is dat de ambtenaren van de verzoekende lidstaat de feiten en omstandigheden van de zaak beter kennen, en indien de aangezochte lidstaat niet heeft verzocht om ambtenaren van de verzoekende lidstaten, moeten de ambtenaren van verzoekende lidstaten tijdens het administratieve onderzoek aanwezig kunnen zijn, voor zover de voorwaarden krachtens het nationale recht van de aangezochte lidstaat voor die aanwezigheid zijn vervuld. Daarbij dienen de ambtenaren van de verzoekende lidstaten door de bemiddeling van de ambtenaren van de aangezochte lidstaat toegang te krijgen tot dezelfde gebouwen en documenten als ambtenaren van de aangezochte lidstaat. Wanneer de wetgeving van de aangezochte lidstaat dergelijke voorwaarden voor het toelaten van de aanwezigheid bevat, moet ervan worden uitgegaan dat de aangezochte lidstaat de nodige maatregelen neemt om aan deze voorwaarden te voldoen. In elk geval moeten ambtenaren van de verzoekende lidstaten, wanneer zij zulks noodzakelijk achten, in de aangezochte lidstaat aanwezig kunnen zijn voor overleg over het onderzoek met ambtenaren van die lidstaat na deze...