Verordening 2024/3012 - Certificeringskader van de Unie voor permanente koolstofverwijderingen, koolstoflandbeheer en koolstofopslag in producten - Hoofdinhoud

Publicatieblad

van de Europese Unie

NL

L-serie

2024/3012

6.12.2024

Uit hoofde van de Overeenkomst van Parijs, die is aangenomen in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) (de “Overeenkomst van Parijs”) en die werd goedgekeurd bij Besluit (EU) 2016/1841 van de Raad (4), is de internationale gemeenschap overeengekomen de stijging van de wereldwijde gemiddelde temperatuur ruim onder 2 oC te houden ten opzichte van het pre-industriële niveau en ernaar te blijven streven de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 oC boven het pre-industriële niveau. De Conferentie van de Partijen bij het UNFCCC heeft ook het klimaatpact van Glasgow aangenomen, op 13 november 2021, waarbij wordt onderkend dat de gevolgen van klimaatverandering veel geringer zullen zijn bij een temperatuurstijging van 1,5 oC in vergelijking met 2 oC, en wordt besloten inspanningen te blijven leveren om de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 oC. De Unie en haar lidstaten zijn partij bij de Overeenkomst van Parijs en zetten zich sterk in voor de uitvoering ervan door broeikasgasemissies te verminderen en door koolstofverwijderingen te verhogen.

De verslagen van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (Intergovernmental Panel on Climate Change — IPCC) lijken erop te wijzen dat op wereldschaal de kans afneemt dat de opwarming van de aarde nog tot 1,5 oC wordt beperkt, tenzij de broeikasgasemissies snel en ingrijpend worden teruggedrongen en dit tussen nu en 2030 en gedurende de decennia daarna consistent wordt volgehouden. In de IPCC-verslagen wordt daarnaast duidelijk gesteld dat als we tot volledige CO2- of broeikasgasneutraliteit willen komen, het inzetten van verwijdering van koolstofdioxide als tegenwicht tegen de moeilijk te verminderen resterende emissies onvermijdelijk is. Dit betekent dat op grote schaal duurzame activiteiten moeten worden opgezet om CO2 aan de atmosfeer te onttrekken en duurzaam op te slaan in geologische, terrestrische of mariene reservoirs, met inbegrip van oceanen, of in duurzame producten. Op dit moment en met het huidige beleid ligt de Unie niet op schema om de benodigde koolstofverwijderingen te realiseren: de laatste jaren zijn de koolstofverwijderingen door terrestrische ecosystemen afgenomen en er vinden momenteel geen significante industriële koolstofverwijderingen plaats in de Unie.

Doel van deze verordening is het ontwikkelen van een vrijwillig certificeringskader van de Unie voor permanente koolstofverwijderingen, koolstoflandbeheer en koolstofopslag in producten (het “certificeringskader van de Unie”), om de toepassing van hoogwaardige koolstofverwijderingen en bodememissiereducties te faciliteren en te stimuleren, met volledige inachtneming van de Uniedoelstellingen inzake biodiversiteit en het tot nul terugdringen van alle verontreiniging, als aanvulling op duurzame emissiereducties in alle sectoren. Het certificeringskader van de Unie zal dan ook een instrument zijn ter ondersteuning van het verwezenlijken van de doelstellingen van de Unie in het kader van de Overeenkomst van Parijs, met name de...