Kiezers: bedankt! - Hoofdinhoud

De stemmingen zijn voorbij, de uitslag bekend. Een ieder aan de uitslag heeft bijgedragen: hartelijk dank. Maar even los van een definitieve uitslag aanstaande dinsdag - die moeten we nog afwachten - kom ik dus niet terug. Partir c'est mourir en peu!

Maar niet nadat ik alle vrijwilligers en medewerkers nog maar eens uitgebreid bedankt heb!

Dank voor de vele blijken van meeleven en berichten dat men zijn stem op mij had uitgebracht. Ik ben ook best benieuwd daarnaar, ook al levert het nu niet direct een extra zetel op. Toch geeft dat energie om te zien dat mijn werk in de Kamer gewaardeerd is. Maar ook kritisch gevolgd. En dat hoort ook zo. Dus hartelijk dank voor het vertrouwen door de stem die u op mij heeft uitgebracht.

We hebben vanmorgen in de fractie uitgebreid stilgestaan bij de uitslag. Want wat een aardverschuiving is er opgetreden. Juist ook in het verlies van stemmen op christelijke partijen. Betekent het geloof nog wel iets in onze maatschappij, vraag je je dan af. Voor mij persoonlijk juist heel veel. Ik heb daar ook met enige regelmaat van geschreven omdat de keuzes die wij maken binnen de ChristenUnie niet altijd te herleiden zijn op een specifieke bijbeltekst, maar wel vanuit onze overtuiging gemaakt worden. En dan is het wel heel mooi dat we in een partij werken waarbij we dat samen beleefden en tegen elkaar kunnen uitspreken. Zoals vanmorgen. Ontroerend.

Het meeleven heeft mij goed gedaan. Vooral de vele twitters en smsjes die gestuurd zijn. Dat geeft je goede moed. Want uiteindelijk gaat het niet om ons werk of onze daadkracht maar het werk dat bijdraagt aan de komst van de grote Koninkrijk. Ben je dan niet teleurgesteld? Ja best wel. Maar het mag een plekje krijgen...

Een bijzondere plek krijgt het bedanken van al die vrijwilligers die actief zijn geweest tijdens de campagne, in het bijzonder mijn activiteiten. Er is waanzinnig veel werk verzet om alles klaar te krijgen. Maar het zijn prachtige weken geworden, los van de uitslag. Het risico dat ik neem als ik namen noem is dat ik iemand tekort doe. Daarom vooraf: iedereen die aan de campgane in het algemeen, en in het bijzonder mijn activiteiten hebben bijgedragen: heel erg bedankt. Maar toch wil ik speciaal noemen:

Melanie, Rita, Tjeerd, Jolande, Kees, Ron, Wijnand, Hermen, Frank, Pascal, Klaas. En Hennie, want die is weer heel vaak mee op pad geweest. Bedankt!

Voor nu zal dit vooralsnog mijn laatste blog zijn. Volgende week woensdag is nog het afscheid van de Kamerleden, maar niet nadat we eerst nog over de nertsenwet hebben gesproken. Ik ga daar de komenden dagen maar eens aan werken. Zeg maar mijn exit-speech...

Ik hoop dat u een beetje genoten hebt van de blogs en de nieuwsberichten. Dank voor het meelezen.

ernst