Besluit 2010/787 - Staatssteun ter bevordering van de sluiting van niet-concurrentiekrachtige steenkoolmijnen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 336/24

Verordening (EG) nr. 1407/2002 van de Raad van 23 juli 2002 betreffende staatssteun voor de kolenindustrie (2) verstrijkt op 31 december 2010.

De bescheiden bijdrage van gesubsidieerde kolen in de totale energiemix rechtvaardigt niet langer dat dit soort subsidies in stand wordt gehouden om de energievoorziening in de Unie te verzekeren.

Het beleid van de Unie ter bevordering van hernieuwbare energiebronnen en van een duurzame en veilige koolstofarme economie rechtvaardigt niet dat niet-concurrentiekrachtige steenkoolmijnen voor onbepaalde tijd worden gesteund. De steuncategorieën die door Verordening (EG) nr. 1407/2002 waren toegestaan, dienen daarom niet voor onbepaalde tijd te worden gecontinueerd.

Niettemin zullen, bij gebreke van sectorspecifieke staatssteunregels, alleen de algemene staatssteunregels op kolen van toepassing zijn. In dat verband bestaat de mogelijkheid dat niet-concurrentiekrachtige steenkoolmijnen, die momenteel nog steun genieten op grond van Verordening (EG) nr. 1407/2002, niet langer voor steun in aanmerking komen en gedwongen worden te sluiten.

Onverminderd de algemene staatssteunregels dienen de lidstaten maatregelen te kunnen nemen om de sociale en regionale consequenties van de sluiting van die mijnen te verzachten, namelijk de gecontroleerde afbouw van de activiteiten in het kader van een plan voor een onherroepelijke sluiting en/of de financiering van buitengewone kosten, met name lasten uit het verleden.

Dit besluit markeert voor de kolenindustrie de overgang van de toepassing van sectorspecifieke regels naar de toepassing van de algemene staatssteunregels die voor alle bedrijfstakken gelden.

Om de concurrentieverstoring veroorzaakt door staatssteun ter bevordering van de sluiting van niet-concurrentiekrachtige steenkoolmijnen op de interne markt tot een minimum te beperken, dient deze steun degressief te zijn en strikt beperkt te blijven tot productie-eenheden waarvan de sluiting onherroepelijk gepland staat.

Om de effecten van de productie van steenkool door steenkoolproductie-eenheden waaraan sluitingssteun is toegekend op het milieu te mitigeren, dienen de lidstaten een plan met passende maatregelen, bijvoorbeeld op het gebied van energie-efficiëntie, hernieuwbare energie of koolstofafvang en -opslag, vast te stellen.

Ondernemingen moeten in aanmerking kunnen komen voor steun ter dekking van kosten die, volgens een normale boekhoudpraktijk, geen directe invloed hebben op de productiekosten. Dit soort steun is bedoeld om de buitengewone kosten te dekken die ontstaan bij de sluiting van hun steenkoolproductie-eenheden. Om te voorkomen dat deze steun ten onrechte ten goede komt aan ondernemingen die alleen een deel van hun productielocaties sluiten, dienen de betrokken ondernemingen voor elk van hun productie-eenheden een afzonderlijke boekhouding te voeren.

Bij de uitvoering van haar taken krachtens dit besluit dient de Commissie ervoor te zorgen dat normale mededingingsvoorwaarden tot stand komen, en dat deze worden gehandhaafd en in acht worden genomen. Wat meer bepaald de elektriciteitsmarkt betreft, mag steun aan de steenkoolindustrie de elektriciteitsproducenten niet beïnvloeden in hun...