‘In afwachting van betere tijden’: Georgië sinds Saakasjvili - Hoofdinhoud

DEN HAAG (PDC i) - We mogen Georgië niet uit het oog verliezen, juist nu alle camera’s niet meer op het land gericht staan. Dit was een van de uitkomsten van de nabespreking bij de vertoning van de film ‘Stand By Your President’ van Ineke Smits. Deze film volgt het persoonlijke leven van Sandra Roelofs in het laatste jaar dat zij presidentsvrouw in Georgië was en de periode die hierop volgde. Het Montesquieu Instituut i, ProDemos i en Nieuwspoort i organiseerden in samenwerking met het Filmhuis Den Haag i een gesprek met regisseur Ineke Smits i, Kati Piri i (PvdA-Europarlementariër) en Francoise Companjen i (Kaukasusdeskundige). Voor een paar uur stond Georgië weer even in de schijnwerpers.

De regisseur was al lange tijd bevriend met Roelofs, maar zag nu de kans om een heel persoonlijke film te maken. Negen jaar lang is Roelofs' levensverhaal met dat van het land vervlochten geraakt, waardoor zij tegelijkertijd de recente geschiedenis van het Georgië vertelt. De euforie van de Rozenrevolutie in 2003 sloeg bij Roelofs na enkele jaren om in twijfel. Ze is trots op wat er bereikt is, maar schuwt de kritiek op haar man niet. Kati Piri zag daarbij alle dubbele gevoelens die ze zelf ook had, terug in de film.

Inmiddels is Roelofs weer terug in Zeeland, in afwachting van betere tijden. Haar man zegt in de film dat het land sindsdien in de pauzestand is komen te staan. Ineke Smits heeft soms ook de indruk dat de nieuwe regering meer bezig is met wraak dan met nieuw beleid. Volgens Companjen is het echter terecht dat misstanden uit het verleden alsnog bestraft worden. Kati Piri is optimistisch over de huidige ontwikkelingen: een democratie opbouwen kost tenslotte veel tijd. Voorheen had de oppositie erg weinig invloed, dus het is niet meer dan logisch dat de nieuwe regering zonder ervaring aan de macht kwam. Het feit dat er een democratische machtswisseling heeft plaatsgevonden is in ieder geval erg prijzenswaardig.

De Europese Unie sloot onlangs een associatieverdrag met Georgië, maar volgens de sprekers lijkt het land verder toch enigszins vergeten te zijn. Companjen vindt dat Georgië in een adem met Oekraïne genoemd zou moeten worden. Het laat namelijk een patroon van Ruslands ‘landjepik’ in de regio zien. De oorlog tussen Rusland en Georgië in 2008 was een voorbode van wat we nu in Oekraïne zien. De twee gebieden die zich van Georgië hebben afgescheiden zijn volgens haar niet onafhankelijk geworden, maar ze zijn simpelweg door Rusland geannexeerd.

Net zoals Sandra Roelofs wacht op betere tijden in Georgië, hopen ook de sprekers dat de democratie zich verder zal ontwikkelen. De partij van Roelofs' man is nog steeds actief in de oppositie. Verschillende sprekers sluiten dan ook niet uit dat Saakasjvili nog eens terugkomt. Het verhaal van de ‘voormalige’ presidentsvrouw wordt wellicht nog vervolgd.