Richtlijn 2015/1794 - Wijziging van de Richtlijnen 2008/94/EG, 2009/38/EG en 2002/14/EG van het Europees Parlement en de Raad en de Richtlijn 2001/23/EG wat zeevarenden betreft - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 263/1

Krachtens artikel 153 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) kunnen het Europees Parlement en de Raad, volgens de gewone wetgevingsprocedure, door middel van richtlijnen minimumvoorschriften vaststellen die geleidelijk van toepassing zullen worden, ter verbetering van de arbeidsvoorwaarden en de informatie en de raadpleging van de werknemers. In deze richtlijnen dient te worden vermeden onevenredige kosten of zodanige administratieve, financiële en juridische verplichtingen op te leggen dat de oprichting en ontwikkeling van kleine en middelgrote ondernemingen, die duurzame groei en banencreatie bevorderen, daardoor zou kunnen worden belemmerd.

In de Richtlijnen 2008/94/EG (4), 2009/38/EG (5) en 2002/14/EG (6) van het Europees Parlement en de Raad en de Richtlijnen 98/59/EG (7) en 2001/23/EG (8) van de Raad, worden sommige zeevarenden uitgesloten van de respectieve werkingssfeer daarvan, of wordt het de lidstaten toegestaan deze werknemers daarvan uit te sluiten.

In haar mededeling van 21 januari 2009, getiteld „Strategische doelstellingen en aanbevelingen voor het zeevervoersbeleid van de EU tot 2018”, wees de Commissie op het belang van de totstandbrenging van een geïntegreerd juridisch kader om de maritieme sector concurrerender te maken.

Door het bestaan van uitsluitingen en/of de mogelijkheid tot invoering daarvan kunnen zeevarenden worden verhinderd ten volle gebruik te maken van hun recht op rechtvaardige en billijke arbeidsvoorwaarden en van hun recht op informatie en raadpleging, of kan de volledige uitoefening van deze rechten worden beperkt. Voor zover voor het bestaan van uitsluitingen en/of de mogelijkheid tot invoering daarvan op objectieve gronden niet kan worden gerechtvaardigd en zeevarenden niet gelijk worden behandeld, dienen bepalingen die dergelijke uitsluitingen toestaan, te worden geschrapt.

De huidige rechtssituatie, die deels het resultaat is van de specifieke aard van het beroep van zeevarende, heeft ongelijke behandeling van dezelfde categorie werknemers door verschillende lidstaten tot gevolg, al naargelang die lidstaten al dan niet de door de vigerende wettelijke regeling toegestane uitsluitingen en mogelijkheden tot uitsluiting toepassen. Een aanzienlijk aantal lidstaten heeft geen, of slechts beperkt gebruikgemaakt van die mogelijkheden tot uitsluiting.

De Commissie heeft er in haar mededeling van 10 oktober 2007, getiteld „Een geïntegreerd maritiem beleid voor de Europese Unie”, op gewezen dat dat beleid uitgaat van het duidelijke besef dat alles wat met de Europese zeeën en oceanen te maken heeft, met elkaar verweven is en dat beleidslijnen over maritieme aangelegenheden op een holistische manier moeten worden ontwikkeld om tot de gewenste resultaten te komen. Zij benadrukte eveneens de noodzaak van meer en betere banen voor de burgers van de Unie in de maritieme...