Geactualiseerde stabiliteitsprogramma van Luxemburg voor de periode 2006-2009 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 70/24

Op 27 februari 2007 heeft de Raad het geactualiseerde stabiliteitsprogramma van Luxemburg voor de periode 2006-2009 besproken.

In het macro-economische scenario dat aan het programma ten grondslag ligt, wordt ervan uitgegaan dat de reële BBP-groei zal vertragen van 5,5 % in 2006 tot gemiddeld 4,3 % gedurende de rest van de programmaperiode. Afgaande op de thans beschikbare informatie lijkt dit scenario van plausibele groeihypothesen uit te gaan. De inflatieprognoses van het programma lijken eveneens realistisch.

Het overheidstekort voor 2006 wordt in de najaarsprognoses 2006 van de diensten van de Commissie geraamd op 1,0 % van het BBP, tegen een streefcijfer van 1,8 % van het BBP in het vorige geactualiseerde stabiliteitsprogramma. Dit is gedeeltelijk te verklaren door de neerwaartse herziening van het feitelijke tekort van 2005 van 2,3 % van het BBP in het vorige programma tot 1,0 % volgens de meest recente gegevens. Dankzij de gunstige conjunctuur en zeer goede belastingopbrengsten, met name in het laatste kwartaal, kan ook in 2006 het feitelijke tekort beter uitvallen dan in het nieuwe programma wordt aangenomen (1,5 % van het BBP).

Als reactie op het advies van de Raad van 14 februari 2006 hebben de regering en de sociale partners in april 2006 overeenstemming bereikt over een pakket hervormings- en budgettaire consolideringsmaatregelen, dat nadien is uitgevoerd. In overeenstemming met dit „driepartijenakkoord ”is de voornaamste doelstelling van de in het programma uitgestippelde begrotingsstrategie op middellange termijn het opnieuw realiseren van een evenwichtige begrotingssituatie binnen de programmaperiode. Deze doelstelling zou worden verwezenlijkt door een geleidelijke verbetering te bewerkstelligen van het overheidssaldo, dat zou omslaan van een tekort van naar schatting 1,5 % van het BBP in een gering overschot van 0,1 % van het BBP in 2009. De reductie van het primaire saldo zou parallel lopen met de vermindering van het nominale tekort. De aanpassing is gebaseerd op een reductie van de uitgavenquote ter grootte van 3,8 procentpunt van het BBP, die de daling van de ontvangstenquote met 2,1 procentpunt van het BBP ruimschoots zou compenseren. Deze strategie stemt overeen met die welke is beschreven in het programma van 2005, waarin tegen de achtergrond van grotendeels vergelijkbare macro-economische vooruitzichten werd voorspeld dat het tekort in 2005 in plaats van in 2006 een hoogtepunt zou bereiken en dat in 2008 in plaats van in 2009 een nagenoeg evenwichtige begrotingssituatie zou worden bereikt.

Aangenomen wordt dat het structurele saldo (d.w.z. het conjunctuurgezuiverde begrotingssaldo, ongerekend eenmalige en andere tijdelijke maatregelen), berekend overeenkomstig de algemeen aanvaarde methode, zal omslaan van een tekort van circa 1,25 % van het BBP in 2006 in een overschot van ongeveer 1 % van het BBP aan het einde van de programmaperiode. Evenals in de vorige actualisering van het stabiliteitsprogramma wordt in het nieuwe programma als middellangetermijndoelstelling (MTD) voor de begrotingssituatie een structureel tekort van 0,8 % van het BBP gehanteerd. Volgens het programma is het de...