Tien jaar sinds het begin van de crisis: terugkeer naar herstel dankzij doortastend optreden van de EU - Hoofdinhoud

Tien jaar sinds het begin van de crisis: terugkeer naar herstel dankzij doortastend optreden van de EU

De wereldwijde financiële crisis brak tien jaar geleden uit en heeft geleid tot de ergste recessie in het zestigjarige bestaan van de Europese Unie. De crisis is niet begonnen in Europa maar de Europese instellingen en de lidstaten moesten de gevolgen ervan vastberaden bestrijden en de gebreken in de aanvankelijke opzet van de economische en monetaire unie verhelpen. Dit doortastende optreden heeft geloond: vandaag is de Europese economie voor het vijfde jaar op rij aan het groeien. De werkloosheid is op haar laagste peil sinds 2008, de banken zijn sterker, de investeringen gaan omhoog en de overheidsfinanciën zijn in betere vorm. De recente economische ontwikkelingen geven moed maar er blijft nog veel te doen om de gevolgen van de crisisjaren weg te werken. De Europese Commissie i zet zich volledig in om haar agenda voor banen, groei en sociale rechtvaardigheid tot een succes te maken.

Vicevoorzitter Valdis Dombrovskis i, die bevoegd is voor de Euro en de Sociale Dialoog, hierover: "Dankzij de vastberaden beleidsreactie op de crisis is de Europese economie iu krachtig aan het herstellen en is de economische en monetaire unie sterker dan voorheen. Wij moeten voortbouwen op de geboekte vooruitgang door de financiële unie te voltooien, onze economieën te hervormen met het oog op meer convergentie, inclusiviteit en veerkracht , en door een blijvende houdbaarheid van de overheidsfinanciën. Wij moeten daarbij een evenwichtige aanpak nastreven waarin risicobeperking en risicodeling hand in hand gaan en de eenheid van de interne markt bewaard blijft.”

Commissaris Pierre Moscovici i, bevoegd voor Economische en Financiële Zaken, Belastingen en Douane, verklaarde: “Tien jaar na het begin van de wereldcrisis is het herstel van de Europese economie krachtiger en breder geworden. Wij moeten gebruikmaken van deze positieve dynamiek om de hervorming van onze economische en monetaire unie te voltooien. Niet alles wat wij overerven uit het verleden, gaat automatisch de juiste richting uit. Wij hebben te maken gekregen met grotere sociale en economische verschillen in en tussen de lidstaten. Het is belangrijk dat onze verdere werkzaamheden bijdragen tot een echte en duurzame convergentie tussen onze economieën.”

Tien jaar geleden, op 9 augustus 2007, werd BNP Paribas de eerste grote bank die de gevolgen van haar blootstelling aan de subprime-hypotheekmarkten in de Verenigde Staten ondervond, en zag zij zich verplicht de blootgestelde kapitalen te bevriezen. In de jaren die daarop volgden, sloeg wat aanvankelijk een financiële crisis was, om in een bankencrisis en een staatsschuldencrisis, en dit liet zich al snellen voelen in de reële economie. De Europese Unie kwam terecht in de ergste recessie van haar geschiedenis, en dit liet diepe sporen na bij onze burgers en ondernemingen en in de economieën van de lidstaten.

In deze woelige tijden namen de Europese instellingen en de lidstaten zware politieke beslissingen om de crisis in te dijken, de integriteit van de euro te vrijwaren en om ergere mogelijke gevolgen te vermijden. De EU heeft zich ingezet om de financiële sector te reguleren en het economisch bestuur te verbeteren; nieuwe en gemeenschappelijke institutionele en juridische kaders te bevorderen; een financiële brandmuur voor de eurozone op te werpen; landen in financiële problemen te ondersteunen; de overheidsfinanciën van de lidstaten te verbeteren; structurele hervormingen na te streven en investeringen aan te moedigen; de jongerenwerkloosheid te bestrijden; het toezicht op de banksector te verbeteren; de capaciteit van de financiële instellingen om toekomstige uitdagingen aan te pakken te verhogen; en om wegen uit te stippelen waarmee potentiële crisissen kunnen worden beheerd en beter voorkomen.

Deze acties hebben ertoe geleid dat de Europese economische en monetaire Unie ingrijpend is gewijzigd en dat de Europese economie - en met name de economie van de eurozone - opnieuw in vorm is. Het Europese herstel is duurzaam en de werkloosheid gaat gestaag naar beneden. Het aantal lidstaten dat de euro heeft aangenomen, is gestegen van 12 naar 19 en de euro is nu de twee belangrijkste munt ter wereld. Van de acht lidstaten die financiële bijstand hebben ontvangen, valt alleen Griekenland nog onder een programma en medio 2018 zal het dit programma waarschijnlijk verlaten. Onder het corrigerende deel van het stabiliteits- en groeipact, de zogenoemde buitensporigtekortprocedure, vallen nu nog maar drie lidstaten, ten opzichte van 24 lidstaten op het hoogtepunt van de crisis. Het Plan Juncker, of het investeringsplan voor Europa, dat in november 2014 werd gelanceerd, zou nu meer dan 225 miljard EUR moeten mobiliseren, gespreid over alle lidstaten.

Zo robuust als de economische en monetaire unie vandaag is, het gaat om een onafgewerkte unie en het avontuur van de euro is maar net begonnen. Vanaf het verslag van de vijf voorzitters van juni 2015 tot de discussienota over de verdieping van de economische en monetaire unie zijn de jongste jaren tal van initiatieven genomen om lessen te trekken uit de crisis en de EU nog beter voor te bereiden op toekomstige uitdagingen.

Meer informatie

Discussienota over de verdieping van de Economische en Monetaire Unie

Het verslag van de vijf voorzitters

Witboek over de toekomst van Europa

Discussienota over de sociale dimensie van Europa

Discussienota over het in goede banen leiden van de mondialisering

Volg vicevoorzitter Dombrovskis op Twitter: @VDombrovskis

Volg commissaris Moscovici op Twitter: @Pierremoscovici

IP/17/2401