Verordening 2019/1097 - Wijziging van Verordening (EU) 2019/124 wat bepaalde vangstmogelijkheden betreft - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 175/3

Bij Verordening (EU) 2019/124 (1) van de Raad zijn voor 2019 voor sommige visbestanden en groepen visbestanden de vangstmogelijkheden vastgesteld die in de wateren van de Unie en, voor vaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn.

Bij het meerjarenplan voor de westelijke wateren (2), dat op 26 maart 2019 in werking is getreden, is het herstelplan voor zuidelijke heek en langoustine (3) ingetrokken. De visserijinspanningsbeperkingen in bijlage IIA bij Verordening (EU) 2019/124 van de Raad werden vastgesteld in overeenstemming met dat herstelplan. Aangezien de betrokken bestanden zullen worden beheerd overeenkomstig de bepalingen van het meerjarenplan voor de westelijke wateren door vangstbeperkingen vast te stellen om het streefdoel voor visserijsterfte binnen de maximale duurzame opbrengst (MDO-bandbreedtes) te bereiken, is het niet langer nodig visserijinspanningsbeperkingen vast te stellen voor de vloten die deze bestanden bevissen. Bijlage IIA van Verordening (EU) 2019/124 van de Raad moet daarom worden ingetrokken.

In het wetenschappelijk advies van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) wordt een nulvangst aanbevolen voor wijting (Merlangius merlangus) in de Ierse Zee (ICES-sector 7a). De totale toegestane vangst (TAC) voor bijvangsten van dat bestand voor 2019 is vastgesteld met als doel het juiste evenwicht te vinden tussen het voortzetten van visserijen in het licht van de mogelijk ernstige sociaal-economische gevolgen van een stopzetting en de noodzaak om een goede biologische toestand van die bestanden te bereiken, en rekening houdend met de moeilijkheid om alle bestanden in een gemengde visserij op het niveau van de MDO te bevissen. De geactualiseerde wetenschappelijke analyse van de ICES inzake de toestand van wijting in ICES-sector 7a en de onvermijdelijke bijvangst ervan in andere visserijen voorzag in een status quo-scenario waarbij de overeenkomstige vangsten op 1 385 ton werden geraamd. In aansluiting op die wetenschappelijke analyse moet de TAC worden afgestemd op een hoeveelheid waarmee het risico op een vroegtijdige sluiting van de visserijen tot een minimum wordt beperkt en waarmee de paaibiomassa van het bestand zich tegelijkertijd kan blijven herstellen. Ook moeten de TAC's worden vastgesteld op een niveau dat de sterfte voor dit bestand niet doet stijgen en dat stimulansen biedt voor verbeteringen op het vlak van selectiviteit en vermijding.

In december 2018 zijn de betrokken lidstaten overeengekomen om samen te werken in de lidstatengroep voor de noordwestelijke wateren en in nauw verband met de adviesraad voor de noordwestelijke wateren met het oog op de voorbereiding van een meerjarenplan ter beperking van bijvangsten. Dat plan moet ervoor zorgen dat bijvangsten van de vijf betrokken bestanden, met inbegrip van wijting in de Ierse Zee, waarvoor de ICES voor 2019 een nulvangst heeft aanbevolen, worden beperkt door middel van selectiviteits- of vermijdingsmaatregelen. De Commissie heeft aangegeven dat zij voornemens is het plan voor te leggen aan de plenaire vergadering van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij (WTEVC) in juli 2019 om de doeltreffendheid ervan te beoordelen. De Commissie heeft aangegeven dat zij voornemens is alternatieve maatregelen te overwegen om de visserijsterfte van de betrokken bestanden te reduceren, indien uit de beoordeling van het WTECV zou blijken...