Gedelegeerde verordening 2020/1816 - Aanvulling van Verordening 2016/1011 wat betreft de toelichting in de benchmarkverklaring over de wijze waarop de ecologische, sociale en governancefactoren in elke aangeboden en gepubliceerde benchmark worden weerspiegeld - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 406/1

De in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering aangenomen Overeenkomst van Parijs, die op 5 oktober 2016 door de Unie is goedgekeurd (2), heeft als doel de reactie op de klimaatverandering te versterken, onder meer door investeringsstromen in lijn te brengen met een traject naar broeikasgasarme emissies en klimaatveerkrachtige ontwikkeling.

Op 11 december 2019 heeft de Commissie haar mededeling aan het Europees Parlement, de Europese Raad, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s “De Europese Green Deal” goedgekeurd (3). Die Europese Green Deal omvat een nieuwe groeistrategie die de EU moet omvormen tot een eerlijke en welvarende samenleving met een moderne, hulpbronnenefficiënte en concurrerende economie, waar vanaf 2050 netto geen broeikasgassen meer worden uitgestoten en de economische groei is losgekoppeld van het gebruik van hulpbronnen. Bij de uitvoering van de Europese Green Deal moeten beleggers duidelijke, op de lange termijn gerichte signalen krijgen om gestrande activa te voorkomen en duurzame financiering aan te trekken.

Volgens Verordening (EU) 2016/1011 moeten benchmarkbeheerders in de benchmarkverklaring toelichten op welke wijze in elke aangeboden en gepubliceerde benchmark of benchmarkgroep ecologische, sociale en governancefactoren (ESG-factoren) worden weerspiegeld.

Wanneer op verschillende manieren zou worden toegelicht hoe ESG-factoren worden weerspiegeld, zou dit leiden tot een gebrek aan vergelijkbaarheid tussen benchmarks en een gebrek aan duidelijkheid over de reikwijdte en doelstellingen van de ESG-factoren. Het is dan ook noodzakelijk de inhoud van die toelichting nader te omschrijven en een model vast te stellen dat moet worden gebruikt.

Om de informatie beter op de beleggers af te stemmen, moet de vereiste om toe te lichten hoe de ESG-factoren in elke aangeboden en gepubliceerde benchmark of benchmarkgroep worden weerspiegeld, rekening houden met de onderliggende activa waarop de benchmarks zijn gebaseerd. Deze verordening dient niet van toepassing te zijn op benchmarks die geen onderliggende activa met gevolgen voor de klimaatverandering hebben, zoals rentevoetbenchmarks en valutawisselingsbenchmarks.

De toelichting over de wijze waarop ESG-factoren worden weerspiegeld, moet de score van de desbetreffende ESG-factoren weergeven ten opzichte van de benchmark, tegen een geaggregeerde gewogen gemiddelde waarde. Een dergelijke score mag niet openbaar worden gemaakt voor elk onderdeel van de benchmarks. Waar nodig en passend moeten benchmarkbeheerders aanvullende ESG-informatie kunnen verstrekken.

Vanwege hun kenmerken en doelstellingen moeten specifieke openbaarmakingsvereisten worden vastgesteld voor EU-klimaattransitiebenchmarks en op de Overeenkomst van Parijs afgestemde...