Verordening 2024/259 - Vaststelling, voor 2024, van de vangstmogelijkheden voor bepaalde visbestanden en groepen visbestanden in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee - Hoofdinhoud

Publicatieblad

van de Europese Unie

NL

Serie L

2024/259

11.1.2024

Zoals bepaald in artikel 6 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1), moeten er instandhoudingsmaatregelen worden aangenomen met inachtneming van het beschikbare wetenschappelijke, technische en economische advies, met inbegrip van, waar relevant, verslagen van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) en adviezen van adviesraden.

Het is aan de Raad om de maatregelen aan te nemen voor de vaststelling en de verdeling van de vangstmogelijkheden, inclusief, voor zover nodig, bepaalde functioneel daarmee verbonden voorwaarden. In artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de vangstmogelijkheden moeten worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 2, lid 2, van die verordening genoemde doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB). In artikel 16, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de vangstmogelijkheden aan de lidstaten moeten worden toegewezen op een manier die de relatieve stabiliteit van de visserijactiviteiten van iedere lidstaat voor elk visbestand of elke visserij waarborgt.

Daarom moeten de totale toegestane vangsten (TAC’s) overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013 worden vastgesteld op basis van de beschikbare wetenschappelijke adviezen, met inaanmerkingneming van de biologische en sociaal-economische aspecten, waarbij een gelijke behandeling van de visserijsectoren moet worden gegarandeerd, en van de standpunten die tijdens de raadpleging van de belanghebbende partijen naar voren zijn gebracht.

Bij Verordening (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad (2) is een meerjarenplan vastgesteld voor de visserijen die demersale bestanden exploiteren in het westelijke deel van de Middellandse Zee. Dat plan is erop gericht de maximale duurzame opbrengst (MDO) voor de doelbestanden te bereiken en te behouden en moet ervoor zorgen dat de levende mariene biologische rijkdommen zodanig worden geëxploiteerd dat de populaties van de gevangen soorten zich kunnen herstellen tot en zich kunnen handhaven op een niveau dat hoger is dan het niveau dat de MDO kan opleveren.

Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) 2019/1022 moeten de vangstmogelijkheden voor de in artikel 1 van die verordening genoemde bestanden zodanig worden vastgesteld dat een niveau van visserijsterfte wordt bereikt waarmee de MDO in steeds verdere mate en zo mogelijk in 2020, doch uiterlijk op 1 januari 2025 wordt verwezenlijkt. De vangstmogelijkheden moeten worden uitgedrukt als de maximaal toegestane visserijinspanning voor trawlers en beugvisserijvaartuigen, vastgesteld overeenkomstig de visserijinspanningsregeling van artikel 7 van Verordening (EU) 2019/1022, en als maximale vangstbeperkingen voor blauwrode diepzeegarnaal (Aristeus antennatus) en rode diepzeegarnaal (Aristaeomorpha foliacea) in de diepzee overeenkomstig wetenschappelijk advies met artikel 7, lid 3, punt b), van die verordening.

Om de MDO-doelstellingen voor alle visbestanden in het westelijke deel van de Middellandse Zee in 2025 te halen, luidt het advies van het WTECV dat er verdere maatregelen nodig, en een aanzienlijke vermindering van de visserijsterfte voor trawlers noodzakelijk zijn. Op basis van dat advies moet voor 2024 de maximaal...