Richtlijn 2024/1174 - Wijziging van Richtlijn 2014/59/EU en Verordening (EU) nr. 806/2014 met betrekking tot bepaalde aspecten van het minimumvereiste voor eigen vermogen en in aanmerking komende passiva - Hoofdinhoud

Publicatieblad

van de Europese Unie

NL

L-serie

2024/1174

22.4.2024

Bij Richtlijn (EU) 2019/879 van het Europees Parlement en de Raad (4) en Verordening (EU) 2019/877 van het Europees Parlement en de Raad (5) zijn wijzigingen aangebracht in het kader voor het minimumvereiste voor eigen vermogen en in aanmerking komende passiva (MREL), dat is vastgesteld bij Richtlijn 2014/59/EU van het Europees Parlement en de Raad (6) en Verordening (EU) nr. 806/2014 van het Europees Parlement en de Raad (7), en dat van toepassing is op in de Unie gevestigde kredietinstellingen en beleggingsondernemingen (“instellingen”) en op alle andere entiteiten die binnen het toepassingsgebied van Richtlijn 2014/59/EU of Verordening (EU) nr. 806/2014 vallen (“entiteiten”). Die wijzigingen hielden in dat aan het interne MREL, d.w.z. het MREL dat van toepassing is op instellingen en entiteiten die dochterondernemingen van afwikkelingsentiteiten zijn, maar zelf geen afwikkelingsentiteiten zijn, door die instellingen en entiteiten kan worden voldaan met behulp van instrumenten die zijn uitgegeven aan en gekocht door de afwikkelingsentiteit, hetzij direct, hetzij indirect via andere entiteiten binnen dezelfde afwikkelingsgroep.

Het Uniekader voor het MREL is verder gewijzigd bij Verordening (EU) 2022/2036 van het Europees Parlement en de Raad (8), waarbij specifieke aftrekregels zijn ingevoerd voor het geval van een indirecte plaatsing van instrumenten die in aanmerking komen om aan het interne MREL te voldoen. Bij die verordening werd in Richtlijn 2014/59/EU een vereiste voor de Commissie ingevoerd om het effect te evalueren van de indirecte plaatsing van instrumenten die in aanmerking komen om aan het MREL te voldoen op een gelijk speelveld tussen de verschillende typen bankgroepsstructuren, ook wanneer in bankgroepen een werkmaatschappij aanwezig is tussen de als afwikkelingsentiteit aangemerkte holding en haar dochterondernemingen. De Commissie werd verzocht te beoordelen of entiteiten die zelf geen afwikkelingsentiteiten zijn, moeten worden toegestaan om op geconsolideerde basis aan het MREL te voldoen. Voorts werd de Commissie verzocht de behandeling volgens de MREL-regels te evalueren van entiteiten waarvan het afwikkelingsplan bepaalt dat die entiteiten volgens een normale insolventieprocedure moeten worden geliquideerd. Tot slot werd de Commissie verzocht te evalueren of het passend is het bedrag van de op grond van artikel 72 sexies, lid 5, van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad (9) voorgeschreven aftrekkingen te beperken. De nieuwe bepalingen moeten dan ook stroken met de beginselen van het oorspronkelijke evaluatiemandaat dat de Commissie van het Europees Parlement en de Raad heeft gekregen, om evenredigheid en een gelijk speelveld tussen verschillende typen bankgroepstructuren te waarborgen.

Uit de evaluatie van de Commissie is gebleken dat het passend en evenredig met de doelstellingen van de regels inzake interne MREL zou zijn om afwikkelingsautoriteiten toe te staan het interne MREL op geconsolideerde...