Verordening 2024/3015 - Verbod op met dwangarbeid vervaardigde producten op de markt van de Unie - Hoofdinhoud

officiële titel

officiële Engelstalige titel

 

Rechtsinstrument	Verordening
Wetgevingsnummer	Verordening 2024/3015
Regdoc-nummer	PE(2024)67
Origineel voorstel	COM(2022)453
Celex-nummer i	32024R3015

NL

L-serie

Publicatieblad van de Europese Unie

2024/3015                                  12.12.2024

van 27 november 2024

inzake een verbod op met dwangarbeid vervaardigde producten op de markt van de Unie en tot wijziging van Richtlijn (EU) 2019/1937

(Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen 114 en 207,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comite (¹),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure (²),

Overwegende hetgeen volgt:

• (1) 

  Zoals erkend in de preambule van het Protocol van 2014 bij Verdrag nr. 29 betreffende dwangarbeid (“IAO-Verdrag nr. 29”) van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) vormt dwangarbeid een ernstige schending van de menselijke waardigheid en de fundamentele mensenrechten, draagt hij bij aan de instandhouding van armoede en vormt hij een belemmering om iedereen waardig werk te bieden. De IAO heeft verklaard dat het uitbannen van alle vormen van gedwongen of verplichte arbeid een grondrechtelijk beginsel is. De IAO deelt IAO-Verdrag nr. 29, inclusief het aanvullende Protocol van 2014 bij Verdrag nr. 29, en IAO-Verdrag nr. 105 betreffende de afschaffing van gedwongen arbeid (“IAO-Verdrag nr. 105”) in bij de fundamentele IAO-verdragen en formuleert aanbevelingen om dwangarbeid te voorkomen, uit te bannen en aan te pakken, zoals Aanbeveling nr. 203 inzake dwangarbeid (aanvullende maatregelen). De IAO heeft verschillende indicatoren ontwikkeld die worden gebruikt om gevallen van dwangarbeid vast te stellen en aan te duiden, zoals bedreiging en daadwerkelijk fysiek en seksueel geweld, misbruik van kwetsbaarheid, misbruik van arbeids- en levensomstandigheden en buitensporig overwerk, misleiding, beperking van bewegingsvrijheid of opsluiting op de werkplek of binnen een beperkt gebied, isolatie, schuldhorigheid, achterhouden van loon of buitensporige loonverlagingen, inhouding van paspoorten en identiteitsdocumenten of het dreigen met aangifte bij de autoriteiten wanneer de werknemer een irreguliere immigratiestatus heeft. Dwangarbeid houdt vaak verband met armoede en discriminatie. Het manipuleren van krediet en schuld, hetzij door werkgevers hetzij door aanwervingsagenten, draagt er nog steeds in belangrijke mate toe bij dat kwetsbare werknemers in de val worden gelokt en in dwangarbeid terechtkomen. Volgens de toezichthoudende organen van de IAO vormt gevangenisarbeid, ook wanneer deze wordt verricht voor particuliere ondernemingen, op zich geen dwangarbeid, zolang deze plaatsvindt op vrijwillige basis, ten behoeve van de gevangene, en onder voorwaarden die vergelijkbaar zijn met die van een vrije arbeidsverhouding. Taakstraffen als alternatief voor gevangenisstraf moeten altijd in het algemeen belang zijn en mogen in geen geval door staten worden misbruikt om veroordeelden te degraderen of hun waardigheid te ontnemen. In gevallen waarin arbeid of dienstverlening wordt opgelegd door misbruik te maken van de zwakke positie van een werknemer onder bedreiging met een sanctie, hoeft die sanctie geen straf te behelzen, maar kan zij ook de vorm aannemen van een verlies van rechten of voordelen.

• (2) 

  Het gebruik van dwangarbeid is wijdverbreid in de wereld. In 2021 bevonden naar schatting ongeveer 27,6 miljoen mensen zich in situaties van gedwongen arbeid. Kwetsbare en gemarginaliseerde groepen in een samenleving lopen een bijzonder risico om tot arbeid gedwongen te worden. Die groepen omvatten vrouwen, kinderen, etnische minderheden, personen met een handicap, personen uit een lagere kaste, inheemse en in stamverband levende mensen, en migranten, met name migranten zonder papieren, die een onzekere status...

Deze wettekst is overgenomen van EUR-Lex.

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met de juridische context, de Europese rechtsgrond, een overzicht van verwante dossiers en de betrokken zaken van het Europees Hof van Justitie.