Richtlijn 2025/50 - Snellere en veiligere vermindering van te veel ingehouden bronbelasting - Hoofdinhoud

Publicatieblad

van de Europese Unie

NL

L-serie

2025/50

10.1.2025

Het garanderen van billijke belastingheffing in de interne markt en de goede werking van de kapitaalmarktenunie (KMU) behoren tot de voornaamste politieke prioriteiten voor de Unie. In die context is het van cruciaal belang om belemmeringen voor grensoverschrijdende beleggingen weg te nemen en belastingfraude en fiscaal misbruik te bestrijden. Dergelijke belemmeringen bestaan bijvoorbeeld wanneer er inefficiënte en onevenredig belastende procedures gelden voor vermindering van te veel ingehouden bronbelasting op inkomsten uit dividenden of rente uitgekeerd op openbaar verhandelde aandelen of obligaties aan niet-ingezeten beleggers. Daarnaast is in sommige gevallen gebleken dat de huidige situatie niet geschikt is om terugkerende risico’s van belastingfraude, belastingontduiking en belastingontwijking te voorkomen, zoals duidelijk is geworden uit tal van gevallen van meerdere regelingen voor de terugvordering van belastingen en fraude op basis van dividendarbitrage of dividendstripping (cum-ex en cum-cum). Daarom wordt met deze richtlijn beoogd de bronbelastingprocedures efficiënter te maken en tegelijkertijd beter bestand tegen het risico op belastingfraude en fiscaal misbruik.

Om de lidstaten beter in staat te stellen belastingfraude of fiscaal misbruik te voorkomen en te bestrijden, wat momenteel wordt belemmerd door een algemeen gebrek aan betrouwbare en tijdige informatie over beleggers, moet worden voorzien in de mogelijkheid van een gemeenschappelijk kader voor vermindering van te veel ingehouden bronbelasting op grensoverschrijdende beleggingen in effecten dat bestand is tegen een risico op belastingfraude of fiscaal misbruik. Dat kader zou leiden tot convergentie tussen de verschillende procedures voor belastingvermindering die in de lidstaten worden toegepast, en tegelijkertijd transparantie en zekerheid met betrekking tot de identiteit van de beleggers garanderen voor instellingen die effecten uitgeven, inhoudingsplichtige instanties, financieel intermediairs en lidstaten, naargelang het geval. Daartoe moet het kader steunen op geautomatiseerde procedures, zoals de digitalisering van de verklaring van fiscale woonplaats, zowel qua procedure als qua vorm. Het kader moet ook flexibel genoeg zijn om terdege rekening te houden met de verschillende systemen die in de verschillende lidstaten van toepassing zijn, en tegelijk passende misbruikbestrijdingsinstrumenten aan te reiken om de risico’s op belastingfraude, -ontduiking en -ontwijking te beperken. In dat opzicht moet rekening worden gehouden met de verschillende benaderingen van de belastingautoriteiten, afhankelijk van de bestaande systemen voor belastingvermindering. Bij het systeem voor vermindering aan de bron kunnen de belastingautoriteiten pas na toepassing van vermindering relevante informatie over de beleggers en de betalingsketen verkrijgen. Indien daarentegen een teruggavesysteem wordt toegepast, is het van cruciaal belang dat de belastingautoriteiten vóór de toepassing van vermindering adequate informatie verkrijgen om te kunnen beoordelen of vermindering moet worden toegekend. In beide systemen voor belastingvermindering worden er regels vastgesteld voor de aansprakelijkheid van de...