Terugkeer Israëlische gijzelaars en toekomst Syrië - Hoofdinhoud

De Tweede Kamer debatteerde op woensdag 18 december in commissieverband over het Midden-Oosten. SGP-fractievoorzitter Chris Stoffer sprak tijdens dat debat. Zijn inbreng is hieronder te lezen.

‘Een groot deel van de berichten die men in de oorlog ontvangt is tegenstrijdig, een nog groter deel is onwaar en verreweg het grootste deel is onderhevig aan veel onzekerheid.’ Aldus Von Clausewitz

De Syrisch-Nederlandse Kinda wil vertrek Assad vieren. ‘Maar ik vrees dat er een moeilijke tijd aanbreekt’. Dat kopte het Nederlands Dagblad 12 december jongstleden.

Dat zet de toon voor mijn inbreng, die balanceert “tussen hoop en vrees.” Want in het Midden Oosten, en zeker als het gaat om Israël en Syrië, gaat het veel over hoop en vrees. Aan de hand daarvan bespreek ik de laatste ontwikkelingen. Dat betreft de hoop en vrees van veel gewone mensen, van grote groepen en van hele volken.

Israël

Ik begin met Israël. Wat hoopvol is, is een staakt-het-vuren dat bereikt is met Libanon; met Libanese troepen die handhaven en Fransen en Amerikanen die monitoren. Het moge duidelijk zijn. Israël wil vrede en rust. Israël zal daarvoor ook onderhandelen en schuwt de diplomatie niet. Wel blijft dit staakt-het-vuren fragiel en dat is de hoop en de vrees tegelijk. Een eerdere VN resolutie 1701 hield geen stand en werkte niet. Onderhandelen met of over terreurgroepen vraagt altijd een ingewikkeld commitment, en er zijn nu al schendingen. Conclusie: we moeten waakzaam blijven.

Tegelijkertijd horen wij in de media meer over een potentiële deal voor Gaza, waar een staakt-het-vuren en een vrijlaten van de gijzelaars in zou staan. Ook hier is het hopen en vrezen. Nadat er heel lang geen bevrijding van de gijzelaars te ontwaren was, is er misschien toch iets in zicht. Dit nadat veel gezinnen, veel vriendengroepen en een heel land nog steeds de wreedheden van 7 oktober vrezen en in trauma verkeren. Ook weten zij nog steeds niet wie allemaal in leven is.

• - 

  Kan de minister meer vertellen over een akkoord dat op handen zou zijn rond Gaza en de gijzelaars?

Syrië

Ik vervolg met Syrië. Het is positief dat Assad weg is. Een tiran die jarenlang mensen opsloot, martelde en chemische wapens inzette. De vrees of onzekerheid is echter het wisselvallige. Komen de Syrische burgers niet van de regen in de drup?

De Syrisch Nederlandse Kinda waar ik mee begon heeft de nodige christelijke familieleden. Die christenen leven nu in vrees en onzekerheid. Onzekerheid over wat de islamitische HTS gaat doen, en vol afschuw over wat Turkije en Turkse milities nu al doen.

• - 

  Kan de minister toelichten hoe zijn inzet en de Europese inzet de christenen in Syrië beschermt?

Het liefst willen wij allemaal morgen een democratisch Syrië met respect voor minderheden, maar dat is niet zomaar gerealiseerd. Het is goed om te kijken welke misschien kleine, maar realistische verbeterstappen gezet kunnen worden. Dit alles moeten we doen wetende dat een westerse blauwdruk voor Syrië uiterst lastig is.

• - 

  Kan de minister aangeven met welke groepen in Syrië hij wel of niet beschouwt als gesprekspartners? Kan hij ook noemen wat daarbij zijn inzet is?

Alles is momenteel wisselvallig in Syrië, maar het lijkt mij wijs om niet teveel illusies te koesteren over een gematigde jihadistische HTS. Ook ben ik benieuwd wat de minister gaat doen richting Turkije en de Turkse milities. In heel Noord-Syrië plegen ze geweld, saboteren ze voorzieningen zoals waterleidingen en onderdrukken ze christenen, koerden en Arabieren.