Vereenvoudigde herzieningsprocedure - Hoofdinhoud

De vereenvoudigde herziening van de Europese verdragen i kan alleen gebruikt worden voor wijzigingen in dat deel van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie i dat het interne beleid van de Unie betreft. De Europese Unie mag via deze procedure ook geen nieuwe bevoegdheden toebedeeld krijgen. Voor wijzigingen in andere delen van de verdragen is de gewone herzieningsprocedure i vereist.

In het kort gaat de procedure als volgt: de Europese Raad i moet unaniem besluiten om een onderdeel uit het verdrag aan te passen. Vervolgens moeten alle lidstaten het voorstel tot wijziging afzonderlijk goedkeuren.

Stap 1: initiatief

Een regering van een lidstaat, het Europees Parlement i of de Europese Commissie i kunnen bij de Europese Raad een voorstel indienen om de Europese verdragen aan te passen.

Stap 2: behandeling van het voorstel

De Europese Raad, na raadpleging van het Europees Parlement en de Europese Commissie, besluit met eenparigheid van stemmen i over de voorgestelde aanpassingen. Bij institutionele wijzigingen op monetair gebied wordt ook de Europese Centrale Bank i geraadpleegd.

Stap 3: goedkeuring lidstaten

De lidstaten moeten elk afzonderlijk het verdrag goedkeuren.

Bijzondere vereenvoudigde herzieningsprocedures

Deze variant van de vereenvoudigde herzieningsprocedure kan worden gebruikt om de Raad van Ministers in plaats van besluiten met eenparigheid van stemmen i te nemen dat voortaan met gekwalificeerde meerderheid van stemmen i te doen. Ook kan deze procedure gebruikt worden om besluitvorming via een bijzondere wetgevingsprocedure te veranderen in besluitvorming op basis van de gewone wetgevingsprocedure i.

De bijzondere vereenvoudigde herzieningsprocedure mag ook toegepast worden op het gemeenschappelijke buitenlands- en veiligheidsbeleid, met uitzondering van besluitvorming op het terrein van defensie.

De Europese Raad moet ook in deze variant het voorstel aannemen met eenparigheid van stemmen i. De Europese Raad mag pas over het voorstel een besluit nemen als de nationale parlementen geen bezwaar hebben gemaakt. De nationale parlementen hebben een bepaalde termijn om dat te kunnen doen. Ook anders is dat het Europees Parlement in deze variant goedkeuring verleent.

Voor enkele specifieke beleidsterreinen geldt voor het omzetten van de besluitvormingsprocedure het zogenaamde passerelle i.

Voordat het Verdrag van Lissabon i van kracht werd, was er in de verdragen bij enkele specifieke beleidsterreinen voorzien in de mogelijkheid om de besluitvormingsprocedure voor onderwerpen waarover de Raad met eenparigheid van stemmen over besloot, aan te passsen. Deze kon veranderd worden in besluitvorming op basis van gekwalificeerde meerderheid van stemmen, via passerelle i. Die procedure bestaat nog steeds, in licht gewijzigde vorm. Echter, met deze herzieningsprocedure is het ook mogelijk de stemwijze én ook de besluitvormingsprocedure voor onderwerpen waarbij dit niet expliciet staat aangegeven, aan te passen.

De vereenvoudigde herzieningsprocedure vindt zijn basis in het Verdrag betreffende de Europese Unie i:

• - 

  procedure en toepassing: VEU titel VI art. 48 i lid 1, 6 t/m 7